راه‌هایی برای ترک مورفین و بازگشت به زندگی بهتر

مبارزه با مورفین: چطور از این اعتیاد خطرناک دست برداریم؟ 

ترک مورفین یک فرآیند چالش برانگیز و گاهی دردناک برای غلبه بر اعتیاد به مواد مخدر مانند مورفین است. علائم ترک مورفین می تواند شدید باشد، اما با مراقبت و حمایت پزشکی مناسب، می توان با موفقیت آنها را مدیریت کرد. در این مقاله، مراحل ترک مورفین و گزینه‌های مختلف درمانی موجود برای کمک به افراد برای غلبه بر این اعتیاد را مورد بحث قرار می‌دهیم.

علایم ترک مورفین

ترک مورفین مجموعه ناخوشایندی از علائم است که زمانی رخ می دهد که فردی که معتاد به مورفین است، مصرف دارو را متوقف کند. علائم ترک می تواند هم جسمی و هم روانی باشد و شدت آنها بسته به شرایط فردی هر کس متفاوت است.

علائم فیزیکی ترک مرفین معمولاً در عرض 12-6 ساعت پس از آخرین دوز دارو شروع می شود. این علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• علائم شبیه آنفولانزا: لرز، تعریق، آبریزش بینی، آبریزش چشم، درد عضلانی و تب.

• حالت تهوع و استفراغ: این علائم می تواند شدید باشد و منجر به کم آبی بدن شود.

• اسهال: این علامت همچنین می تواند شدید باشد و منجر به کم آبی بدن شود.

علائم روانی ترک مرفین معمولاً در عرض 24 تا 48 ساعت پس از آخرین دوز دارو شروع می شود. این علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• اضطراب: این علامت می تواند بسیار شدید باشد و عملکرد را دشوار کند.

• تحریک پذیری: افرادی که از مورفین کناره گیری می کنند اغلب احساس تحریک پذیری می کنند و می توانند به دیگران حمله کنند.

• میل شدید: میل شدید به استفاده مجدد از مورفین یکی از شایع ترین علائم ترک است.

• افسردگی: افرادی که در حال کناره گیری از مورفین هستند اغلب احساس افسردگی و ناامیدی می کنند.

• بی قراری: این علامت می تواند بسیار شدید باشد و آرام نشستن یا آرام شدن را دشوار کند.

• بی خوابی: این علامت می تواند حتی پس از فروکش کردن علائم ترک فیزیکی نیز ادامه یابد.

شدت علائم ترک مورفین می تواند بسته به شرایط فردی فرد متفاوت باشد. افرادی که برای مدت طولانی دوزهای بالای مورفین مصرف کرده اند، معمولاً علائم ترک شدیدتری را تجربه می کنند.

علائم ترک مورفین می تواند بسیار ناراحت کننده و حتی خطرناک باشد. اگر با اعتیاد به مرفین دست و پنجه نرم می کنید، مهم است که به دنبال کمک حرفه ای باشید. گزینه های درمانی مختلفی در دسترس است و درمان مناسب برای شما به شرایط فردی شما بستگی دارد.

عوارض جانبی مصرف مورفین

مورفین می تواند تعدادی از عوارض جانبی، جسمی و روانی داشته باشد. برخی از رایج ترین عوارض فیزیکی مرفین عبارتند از:

– خواب آلودگی

– حالت تهوع

– استفراغ

– یبوست

– دهان خشک

– تعریق

– سرگیجه

– سبکی سر

– فشار خون پایین

برخی از عوارض جانبی فیزیکی کمتر رایج مرفین عبارتند از:

– توهمات

– گیجی

– تشنج

– دپرسیون تنفسی

– نارسایی آدرنال

– بثورات پوستی

– خارش

برخی از رایج ترین عوارض روانی مرفین عبارتند از:

– اعتیاد

– هوس ها

– افسردگی

– اضطراب

– تحریک پذیری

– نوسانات خلقی

– اختلالات خواب

توجه به این نکته ضروری است که همه افرادی که مرفین مصرف می کنند عوارض جانبی را تجربه نمی کنند. شدت عوارض جانبی نیز می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. اگر هر گونه عوارض جانبی آزاردهنده یا شدید را تجربه کردید، با پزشک خود صحبت کنید.

اگر مرفین مصرف می کنید، مهم است که از خطرات مصرف بیش از حد آن آگاه باشید. مصرف بیش از حد مورفین می تواند کشنده باشد. علائم مصرف بیش از حد عبارتند از:

– تنفس آهسته یا کم عمق

– گیجی

– تشنج

– از دست دادن هوشیاری

اگر فکر می کنید که شما یا کسی که می شناسید بیش از حد مورفین مصرف کرده است، فوراً با اورژانس تماس بگیرید.

مراحل ترک مورفین

در اینجا مراحل ترک مورفین آمده است:

1. با پزشک خود صحبت کنید: پزشک می تواند به شما کمک کند تا نیازهای فردی خود را ارزیابی کنید و یک برنامه ترک مناسب برای شما ایجاد کنید.

2. در مورد یک برنامه کاهشی تصمیم بگیرید: کاهش تدریجی میزان مرفینی است که در طول زمان مصرف می کنید. این می تواند به کاهش شدت علائم ترک کمک کند و ترک آن را آسان تر کند.

3. دریافت پشتیبانی: ترک مورفین می تواند تجربه دشواری باشد و حمایت دوستان، خانواده یا یک گروه حمایتی می تواند مفید باشد.

4. مراقب خود باشید: مطمئن شوید که خواب کافی دارید، غذاهای سالم می خورید و ورزش می کنید. مراقبت از سلامت جسمی و روانی به شما کمک می کند تا با چالش های ترک کنار بیایید.

5. صبور باش: ترک یک فرآیند است و بهبودی آن زمان می برد. باید صبور باشید و تسلیم نشوید.

در اینجا چند نکته اضافی برای ترک مورفین وجود دارد:

• داشتن یک دفترچه یادداشت: این می تواند به شما کمک کند تا پیشرفت خود را ردیابی کنید و هرگونه محرکی را که ممکن است منجر به عود شود شناسایی کنید.

• از موقعیت های استرس زا دوری کنید: اگر می توانید، سعی کنید از موقعیت های استرس زا در حین کناره گیری اجتناب کنید. این به کاهش خطر عود کمک می کند.

• به خودتان پاداش دهید: وقتی به نقطه عطفی در ترک خود رسیدید، با چیزی که از آن لذت می برید به خود پاداش دهید. این به شما کمک می کند انگیزه خود را حفظ کنید.

اگر با ترک مورفین مشکل دارید، منابع زیادی برای کمک به شما وجود دارد. برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود یا یک متخصص مراقبت های بهداشتی قابل اعتماد تماس بگیرید.

چند روز طول می کشد تا از مورفین خارج شود؟

مدت زمانی که طول می کشد تا مرفین را ترک کنید به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله میزان مورفین، مدت زمانی که آن را مصرف کرده اید و متابولیسم فردی شما. با این حال، به طور کلی، علائم ترک فیزیکی از مورفین به طور معمول 3-5 روز طول می کشد. علائم روانشناختی، مانند هوس و افسردگی، ممکن است بیشتر طول بکشد، اما در نهایت فروکش خواهند کرد.

بسته به میزان مصرف مورفین و مدت زمان مصرف آن، جدول زمانی ترک مورفین می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. با این حال، به طور کلی، علائم ترک معمولاً در عرض 3-5 روز پس از آخرین دوز مرفین به اوج خود می رسد. علائم روانشناختی، مانند هوس و افسردگی، ممکن است بیشتر طول بکشد، اما در نهایت فروکش خواهند کرد.

در اینجا جدول زمانی کلی از علائم ترک مورفین آمده است:

• 6-12 ساعت: اضطراب، نوسانات خلقی و هوس مواد مخدر.

• 12-24 ساعت: علائمی شبیه آنفولانزا، مانند تعریق، لرز، دردهای عضلانی، تب و آبریزش بینی.

• 24-48 ساعت: تهوع و استفراغ.

• 48-72 ساعت: بی خوابی، اضطراب و تحریک پذیری.

• 72-96 ساعت: علائم جسمی شروع به فروکش می کند.

• 1-2 هفته: علائم روانی شروع به فروکش می کند.

توجه به این نکته ضروری است که این فقط یک جدول زمانی کلی است و علائم واقعی و مدت زمان ترک می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. اگر با اعتیاد به مرفین دست و پنجه نرم می کنید، مهم است که به دنبال کمک حرفه ای باشید. گزینه های درمانی مختلفی در دسترس است و درمان مناسب برای شما به شرایط فردی شما بستگی دارد.

راه های درمان و ترک مورفین

راه های زیادی برای ترک مورفین وجود دارد، اما بهترین راه برای شما به شرایط فردی شما بستگی دارد. برخی از رایج ترین روش ها عبارتند از:

سم زدایی پزشکی

این یک فرآیند ترک تحت نظارت است که معمولاً در بیمارستان یا مرکز ترک اعتیاد انجام می شود. سم زدایی پزشکی می تواند به مدیریت علائم ترک و راحت تر کردن روند کمک کند.

کاهش تدریجی مورفین

این کاهش تدریجی مقدار مورفین است که در طول زمان مصرف می کنید. کاهش تدریجی می تواند به کاهش شدت علائم ترک کمک کند و ترک آن را آسان تر کند.

درمان با کمک دارو (MAT)

این نوعی درمان است که ترکیبی از دارو با مشاوره یا درمان است. داروهای درمان اعتیاد  می تواند به کاهش هوس ها و علائم ترک کمک کند و همچنین می تواند به شما در رسیدگی به مسائل اساسی که منجر به اعتیاد شما شده است کمک کند.

روان درمانی برای ترک مورفین 

روان درمانی می تواند یک مکمل مفید برای درمان پزشکی ترک مورفین باشد. روان درمانی می تواند به شما کمک کند تا علل اساسی اعتیاد خود را درک کنید و مکانیسم های مقابله ای را برای مقابله با هوس ها و محرک ها ایجاد کنید. همچنین می تواند به شما کمک کند تا به مسائل عاطفی که ممکن است به اعتیاد شما کمک کند رسیدگی کنید.

انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد که می تواند برای ترک مورفین مفید باشد. برخی از رایج ترین انواع عبارتند از:

– درمان شناختی-رفتاری (CBT) : CBT به شما کمک می کند تا افکار و رفتارهای منفی را که به اعتیاد شما کمک می کند شناسایی و تغییر دهید.

– مصاحبه انگیزشی (MI) : MI نوعی درمان است که به شما کمک می کند تا دلایل خود را برای ترک مورفین کشف کنید و برنامه ای برای انجام آن تهیه کنید.

– رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) : DBT نوعی درمان است که به شما کمک می کند تا احساسات خود را تنظیم کنید و مکانیسم های مقابله ای را برای مقابله با استرس ایجاد کنید. 

اگر به فکر روان درمانی برای ترک مورفین هستید، پیدا کردن یک درمانگر با تجربه در درمان اعتیاد بسیار مهم است. همچنین باید با درمانگر احساس راحتی کنید و احساس کنید که او می تواند نیازهای فردی شما را درک کند.

گروه های حمایتی

گروه های حمایتی زیادی برای افرادی که سعی در ترک مورفین دارند وجود دارد. این گروه ها می توانند از شما حمایت عاطفی کنند و به شما کمک کنند تا در مسیر خود بمانید.

اگر با اعتیاد به مرفین دست و پنجه نرم می کنید، مهم است که به دنبال کمک حرفه ای باشید. گزینه های درمانی مختلفی در دسترس است و درمان مناسب برای شما به شرایط فردی شما بستگی دارد.

ترک مورفین در خانه

ترک مورفین در خانه توصیه نمی شود، به خصوص اگر با اعتیاد دست و پنجه نرم می کنید. علائم ترک مورفین می تواند بسیار ناراحت کننده و حتی خطرناک باشد و در صورت دسترسی به دارو، ممکن است وسوسه شوید که از آن برای تسکین علائم استفاده کنید.

اگر در نظر دارید مورفین را در خانه ترک کنید، مهم است که با پزشک خود یا یک متخصص مراقبت های بهداشتی مورد اعتماد صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا نیازهای فردی خود را ارزیابی کرده و برنامه ای برای مدیریت علائم ترک خود ایجاد کنید.

سوالات متداول در مورد ترک مورفین

1. ترک مورفین چقدر طول می کشد؟

مدت زمان ترک مورفین می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. با این حال، به طور کلی، علائم ترک فیزیکی معمولاً 3-5 روز طول می کشد. علائم روانشناختی، مانند هوس و افسردگی، ممکن است بیشتر طول بکشد، اما در نهایت فروکش خواهند کرد.

2. علائم ترک مورفین چیست؟

علائم ترک مورفین می تواند هم جسمی و هم روانی باشد. علائم فیزیکی می تواند شامل موارد زیر باشد:

– علائم شبیه آنفولانزا (لرز، تعریق، آبریزش بینی، آبریزش چشم، درد عضلانی و تب)

– تهوع و استفراغ

– اسهال

– بیخوابی

– اضطراب

– تحریک پذیری 

– افسردگی

3. چگونه می توانم علائم ترک مورفین را مدیریت کنم؟

چند کار وجود دارد که می توانید برای مدیریت علائم ترک مورفین انجام دهید. این شامل:

– کاهش تدریجی: این کاهش تدریجی مقدار مورفین است که در طول زمان مصرف می کنید.  

– درمان با کمک دارو (MAT): این نوعی درمان است که ترکیبی از دارو با مشاوره یا درمان است.  

– گروه های حمایتی: گروه های حمایتی زیادی برای افرادی که سعی در ترک مورفین دارند وجود دارد. این گروه ها می توانند از شما حمایت عاطفی کنند و به شما کمک کنند تا در مسیر خود بمانید.

– مراقبت از خود: مطمئن شوید که خواب کافی دارید، غذاهای سالم می خورید و ورزش می کنید. 

4. عوارض ترک مورفین چیست؟

عوارض ترک مورفین می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. با این حال، برخی از خطرات بالقوه عبارتند از:

کم آبی بدن ، تشنج ، عود علایم 

سخن پایانی درباره ترک مورفین 

با توجه به اینکه ترک مورفین یک فرآیند شخصی و حساس است، باید به هر فرد به شکل جداگانه نگریست و روش‌های درمانی مناسب برای هر فرد متفاوت است. بنابراین، مراجعه به پزشکان متخصص درمان اعتیاد و رعایت دستورالعمل‌های آن‌ها، برای موفقیت در فرآیند ترک مورفین بسیار حیاتی است. به همین دلیل، برای هر فردی که می‌خواهد از این اعتیاد خطرناک دست بردارد، باید همراهی و پشتیبانی مناسب در این مسیر فراهم شود.

گردآوری:بخش سلامت موزستان