طرز تهیه سوپ لازانیا، سوپ خوشمزه پاییزی

آموزش درست کردن سوپ لازانیا به صورت مرحله ای

طرزتهیه سوپ لازانیا :

اگر عاشق لازانیا هستید اما وقت یا انرژی کافی برای درست کردن آن ندارید، سوپ لازانیا جوابگوست. پر از تمام عناصر کلاسیک لازانیا – گوشت چرخ کرده تند، گوجه فرنگی تند، ریکوتا و حتی رشته فرنگی لازانیا – این سوپ بدون سر و صدا، جایگزین مناسبی است. 

آن را از آن خود کنید

درست مانند یک سینی لازانیا، راه های بی پایانی برای درست کردن این غذا برای خودتان وجود دارد. اگر به دنبال جایگزینی برای گوشت چرخ کرده هستید، بوقلمون یا مرغ را امتحان کنید. همچنین می توانید از ترکیب گوشت چرخ کرده و سوسیس ایتالیایی داغ برای یک ضربه اضافی استفاده کنید. 

از چه گوجه فرنگی استفاده کنیم؟

من عاشق بافت له کردن گوجه فرنگی کامل در سوپ هستم، اما می توانید از پوره گوجه فرنگی یا حتی می توانید از سس گوجه فرنگی نیز با کمی گوجه ی نگینی استفاده کنید. برای من بهترین قسمت سوپ لازانیا رویه آن است. ریکوتا، موزارلا و پارمزان قبل از ریختن روی یک کاسه داغ سوپ با هم مخلوط می‌شوند، که در حین خوردن به آرامی آب می‌شود. 

طرز تهیه سوپ لازانیا :

برای اینکه غذاها را کم کنید و این غذا را به یک غذای یک دیگ (همه مراحل پخت را در یک قابلمه انجتم بدهید) تبدیل کنید، رشته فرنگی ها را مستقیماً به سوپ اضافه می کنند تا بپزند. اگر می‌خواهید این غذا را زودتر درست کنید، دستور غذا را تا زمانی که رشته‌ها اضافه شوند، دنبال کنید و سوپ را در ظرف در بسته در یخچال به مدت پنج روز یا سه ماه در فریزر نگهداری کنید. پس از آماده شدن برای شام، به سادگی سوپ را به جوش بیاورید، رشته ها را اضافه کنید و بجوشانید تا رشته ها نرم شوند.

“این یک گزینه شام ​​سریع است که شایسته است به چرخش وعده های غذایی پاییز و زمستان شما اضافه شود. مخلوط پنیر مکمل طعم ها است و سوپ را خامه ای و دلچسب می کند. من دوست داشتم که این یک دستور غذای همه کاره است که به راحتی می توان با استفاده از مواد اضافی آن را تغییر داد. مانند اسفناج یا سبزیجات دیگر.

یک کاسه سفید پر از آبگوشت قرمز پر شده با تکه های گوجه فرنگی و گوشت چرخ کرده، رشته فرنگی لازانیا و روی آن یک عروسک ریکوتا و چند برگ ریحان.

مواد لازم :

مراحل پخت سوپ لازانیا :

مواد را جمع کنید.

روغن زیتون را در یک قابلمه بزرگ یا فر هلندی روی حرارت متوسط ​​رو به بالا گرم کنید.

وقتی روغن شروع به درخشش کرد، پیاز را اضافه کنید و حدود 5 دقیقه تفت دهید تا نرم و طلایی شود.

سیر را اضافه کنید و حدود 1 دقیقه مدام هم بزنید تا معطر شود.

رب گوجه فرنگی را اضافه کنید و هر از گاهی هم بزنید تا زمانی که رب گوجه فرنگی به رنگ قرمز آجری درآید، حدود 2 دقیقه تفت دهید.

گوشت چرخ کرده، نمک، فلفل، تکه های فلفل قرمز، پونه کوهی و رزماری را اضافه کنید و بپزید و گوشت را با قاشق چوبی خرد کنید تا قهوه ای شود و کمی بپزد.

با دستان خود گوجه فرنگی ها را خرد کنید و به همراه آب گوجه فرنگی قوطی به قابلمه اضافه کنید.

آب مرغ را اضافه کنید و سوپ را به جوش بیاورید و هم بزنید تا مخلوط شود.

رشته های لازانیا را اضافه کنید و طبق دستورالعمل بسته تا زمانی که آل دنته شود بپزید.

در حالی که نودل ها در حال پختن هستند، ریکوتا، پارمیجانو-رجیانو و موزارلا را به یک کاسه کوچک اضافه کنید و هم بزنید تا ترکیب شوند.

سوپ لازانیا را در کاسه ها ریخته و روی آن یک عدد مخلوط ریکوتا و چند برگ ریحان قرار دهید.

انواع دستور غذا :

• به عنوان جایگزینی برای گوشت گاو، سعی کنید از بوقلمون یا مرغ چرخ کرده برای یک سوپ به همان اندازه مقوی استفاده کنید.

• اگر به دنبال کمی گرمای بیشتر هستید، مخلوطی از سوسیس ایتالیایی داغ مخلوط با گوشت چرخ کرده را امتحان کنید.

• گوجه فرنگی کامل بافت فوق العاده ای می دهد، اما یک قوطی 28 اونسی پوره یا سس گوجه فرنگی نیز موثر خواهد بود.

نحوه نگهداری و فریز کردن :

سوپ لازانیا را می توان در ظرف در بسته در یخچال تا 5 روز نگهداری کرد.

برای یخ زدن، سوپ را بدون رشته لازانیا آماده کنید. تا 3 ماه در ظرف دربسته فریز کنید. پس از آماده شدن برای سرو سوپ، آن را روی حرارت ملایم قرار دهید، سپس رشته های لازانیا را اضافه کنید و بپزید تا آل دنته شود.

می توانید پایه سوپ را زودتر درست کنید، فقط نودل را اضافه کنید تا زمانی که آماده سرو شوید. اگر نودل ها را اضافه کنید و دوباره گرم کنید، رشته ها خیلی خیس می شوند. در عوض، سوپ را دوباره به جوش بیاورید و درست قبل از سرو، رشته فرنگی را اضافه کنید و طبق دستورالعمل بسته، آن را به حالت آل دنته بپزید. 

نکته :

«آل دنته» (al dente) یک اصطلاح ایتالیایی است که برای توضیح بافت پخت رشته‌ها (مثل ماکارونی یا لازانیا) به کار می‌رود. زمانی که رشته‌ها را «آل دنته» می‌پزیم، یعنی تا حدی که کمی سفت و محکم باشند و هنگام گاز زدن کمی مقاومتی زیر دندان حس شود، اما خام نباشند. این حالت، نه کاملاً نرم و له‌شده است و نه سفت و ناپخته.

پخت آل دنته معمولاً برای حفظ بافت و طعم بهتر رشته‌ها انجام می‌شود و به‌خصوص در غذاهای ایتالیایی بسیار رایج است.

گردآوری: بخش آشپزی موزستان