» گردشگری » مکانهای زیارتی ایران و جهان » آرامگاه خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر و بلغورخانه: گوهری از تاریخ و معنویت در دشت توس
مکانهای زیارتی ایران و جهان

آرامگاه خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر و بلغورخانه: گوهری از تاریخ و معنویت در دشت توس

۱۴۰۳/۱۱/۳۰ 009

آرامگاه خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر و بلغورخانه، نمادی از اصالت و فرهنگ دیرین منطقه توس است.این بنا با معماری منحصربه‌فرد و جلوه‌های عرفانی خود، گذر زمان را به شکلی خاص رقم زده است.در این مقاله از موزستان به بررسی ابعاد تاریخی، فرهنگی و معنوی این اثر می‌پردازیم.با نگاهی عمیق به تاریخ و معارف کهن، این اثر ارزشمند همچنان الهام‌بخش زائران و پژوهشگران است.

 

 

رازهای نهفته در معماری: معرفی آرامگاه خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر و بلغورخانه

آرامگاه خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر یکی از مهم‌ترین و زیباترین بناهای تاریخی ایران است که در دشت توس و در نزدیکی مشهد، در منطقه‌ای با ویژگی‌های طبیعی خاص قرار دارد. این آرامگاه نه تنها از نظر تاریخی و فرهنگی ارزشمند است، بلکه از جنبه‌های معنوی نیز جایگاه ویژه‌ای دارد. در این مقاله، به بررسی تاریخچه، معماری، ویژگی‌های فرهنگی، و اهمیت آرامگاه عبدالرحمن گهواره‌گر و نیز سازه مرتبط با آن، بلغورخانه، خواهیم پرداخت.

 

آرامگاه خواجه عبدالرحمن , خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر

 

معرفی خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر

خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر یکی از عارفان برجسته قرن هشتم هجری قمری بود که در منطقه توس زندگی می‌کرد. او از بزرگترین عرفای صوفی ایران به شمار می‌رود و پیروان زیادی داشت. عبدالرحمن گهواره‌گر علاوه بر تربیت شاگردان بسیاری، به‌ویژه با دیگر عارفان بزرگ زمان خود چون مولانا رضی‌الدین مایانی، شیخ حافظ بهاء‌الدینی و عمر ابردهی ارتباط داشت و از آنها تأثیر پذیرفته بود. در طول زندگی‌اش، گهواره‌گر به عنوان یک شخصیت معنوی مورد احترام مردم و اهل طریقت در توس شناخته می‌شد.

 

آرامگاه او، که در نزدیکی روستای نوزاد و در شهرستان گلمکان در استان خراسان رضوی قرار دارد، گواهی بر عظمت و مقام این عارف است.

 

تاریخچه ساخت آرامگاه

آرامگاه خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر در ابتدا به شکل یک دخمه کوچک و محقر ساخته شده بود که یادآور شرایط زندگی عارفانه و ساده او بود. این بنا به احتمال زیاد در سال 771 هجری قمری، پس از وفات خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر، توسط پیروان و ارادتمندان او ساخته شده است.

 

اما با گذشت زمان و با توجه به شخصیت معنوی و جذبه عرفانی او، آرامگاه گهواره‌گر به تدریج گسترش پیدا کرد. در سال 1300 هجری قمری، با توجه به مهاجرت جلایریان از کلات به نوزاد، بازسازی‌هایی در آرامگاه انجام شد. در این زمان، رواق‌ها به مجموعه اضافه شدند و بر فراز آن‌ها گنبدی آجری و زیبا قرار گرفت. این مرحله از ساخت به‌طور کامل با سبک معماری دوران ایلخانی و صفوی هماهنگ بود و موجب شد که این آرامگاه به یکی از شاهکارهای معماری منطقه تبدیل شود.

 

آرامگاه خواجه عبدالرحمن , خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر

 

معماری آرامگاه گهواره‌گر

آرامگاه خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر در ابعاد 16 در 16 متر طراحی شده و مجموعه‌ای از یک فضای آرامگاهی مخروطی‌شکل در میانه مجموعه و چهار رواق مسقف آجری را دربر می‌گیرد. هر یک از رواق‌ها با سه طاق بلند و گشاده به بیرون ارتباط دارند و گنبدی آجری بر روی ساقه‌ای استوانه‌ای در بالای بنا قرار گرفته است. این گنبد به ارتفاع 5.14 متر بر روی سکویی در میان گورستانی محصور قرار دارد.

 

بنای آرامگاه به دلیل سادگی و استفاده از مصالح محلی مانند آجر و گچ، در عین زیبایی، بسیار متواضعانه طراحی شده است. نمای بیرونی آرامگاه به نسبت بناهای مشابه آن در منطقه، ساده است و تنها در برخی نقاط آثار نقاشی‌های گیاهی و قاب‌های به هم پیوسته با رنگ‌های شنگرف مشاهده می‌شود.

 

بلغورخانه و اهمیت آن

در کنار آرامگاه گهواره‌گر، سازه‌ای دیگر با نام “بلغورخانه” قرار دارد که در تاریخ و فرهنگ منطقه نقش مهمی ایفا کرده است. بلغورخانه به عنوان یک سازه معنوی و فرهنگی شناخته می‌شود که به‌طور خاص به نیازهای روحانی و غذایی مراجعه‌کنندگان به آرامگاه پاسخ می‌دهد. این مکان می‌توانسته است در گذشته محل جمع‌آوری مردم و عبادت‌گران بوده و به عنوان مرکزی برای تهیه و توزیع غذا و نوشیدنی‌های سنتی به زوار و ارادتمندان گهواره‌گر استفاده شود.

 

وجود بلغورخانه در نزدیکی آرامگاه نشان از اهمیت روحانی و معنوی این مکان دارد و بیانگر آن است که آرامگاه نه تنها محل استراحت یک شخصیت بزرگ معنوی بلکه به‌عنوان یک مرکز فرهنگی و اجتماعی نیز عمل کرده است.

 

آرامگاه خواجه عبدالرحمن , خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر

 

شواهد تاریخی و فرهنگی

بر اساس شواهد تاریخی، آرامگاه گهواره‌گر از لحاظ فرهنگی، تاریخی و معنوی جایگاه ویژه‌ای دارد. در این منطقه، آثار باستانی و سنگ‌نبشته‌هایی مربوط به دوران‌های مختلف دیده می‌شود که نشانگر تأثیر گهواره‌گر و پیروانش در گسترش تصوف و عرفان در توس و سایر مناطق است. یکی از مهم‌ترین شواهد، سنگ قبرهای جلایریان است که در نزدیکی آرامگاه گهواره‌گر پیدا شده و بیانگر ارتباط‌های عمیق تاریخی میان خاندان جلایری و گهواره‌گر است.

 

آرامگاه خواجه عبدالرحمن , خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر

 

تهدیدات و حفظ آرامگاه

آرامگاه خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر علی‌رغم داشتن ارزش‌های تاریخی و فرهنگی بی‌نظیر، با تهدیدات زیادی مواجه است. فرسایش طبیعی و ساخت و سازهای غیرمجاز در اطراف آن باعث کاهش کیفیت و استحکام بنا شده است. در صورت عدم انجام اقدامات حفاظتی، ممکن است این گنجینه تاریخی و معنوی تهدید شود.

 

سوالات متداول درباره آرامگاه خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر و بلغورخانه

1. آرامگاه خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر و بلغورخانه کجا واقع شده است؟

این بنا در دشت توس، در فاصله‌ای حدود 72 کیلومتری شمال غرب مشهد و نزدیک روستای نوزاد در شهرستان گلمکان قرار دارد.

 

2. تاریخ ساخت اولیه آرامگاه خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر چه زمانی است؟

تاریخ ساخت اولیه این آرامگاه به سال 771 هجری قمری برمی‌گردد و بعدها در دوره‌های بعدی بازسازی و گسترش یافته است.

 

3. ویژگی‌های معماری این بنا چیست؟

آرامگاه دارای ابعاد 16 در 16 متر بوده و شامل فضای آرامگاهی مخروطی‌شکل، چهار رواق مسقف با طاق‌های بلند و گنبد آجری است که از ویژگی‌های برجسته معماری آن به شمار می‌رود.

 

4. بلغورخانه چه نقشی در این مجموعه دارد؟

بلغورخانه به عنوان یک سازه فرهنگی و معنوی در کنار آرامگاه قرار گرفته و در گذشته محل جمع‌آوری زوار، تهیه و توزیع غذا و برگزاری مراسم معنوی بوده است.

 

5. اهمیت فرهنگی و معنوی آرامگاه خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر و بلغورخانه چیست؟

این بنا نه تنها نمایانگر تاریخ دیرین و اصالت منطقه توس است، بلکه به دلیل ارتباطات عرفانی و حضور بزرگان صوفی، به عنوان یک مرکز معنوی و گردشگری مهم شناخته می‌شود.

 

نتیجه‌گیری

آرامگاه خواجه عبدالرحمن گهواره‌گر و بلغورخانه نه تنها نمادی از تاریخ و فرهنگ منطقه توس هستند، بلکه یک مرکز معنوی و فرهنگی برای ارادتمندان و پیروان عرفان اسلامی محسوب می‌شوند. این بنا با ویژگی‌های منحصر به فرد معماری، تاریخچه غنی و ارتباط‌های فرهنگی میان خاندان‌های مختلف منطقه، یک مقصد مهم گردشگری و فرهنگی به شمار می‌آید. تلاش برای حفظ و مرمت این بنا می‌تواند به شناسایی بیشتر این گنجینه‌های تاریخی و معنوی کمک کند و نسل‌های آینده را با هویت فرهنگی ایران آشنا سازد.

 

 

 

  گرد آوری:بخش گردشگری موزستان

  

به این نوشته امتیاز بدهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  • ×