استرس شنیداری؛ موسیقی راک گوش ندهید!

 افرادی  معتقدند گوش دادن به موسیقی می تواند قابلیت و عملکرد انسان را بهبود دهد‎

بسیارند افرادی که معتقدند گوش دادن به موسیقی می تواند قابلیت و عملکرد انسان را بهبود دهد. بسیاری از دانش آموزان هنگام درس خواندن به موسیقی گوش می دهند. برخی هنگام کار کردن گوشی به گوش می گذارند و بسیاری نیز هنگام ورزش از ریتم های تند آهنگ ها استفاده می کنند اما آیا هر نوع موسیقی برای هر فعالیت یا فردی مناسب است؟

نتایج پژوهشی جدید به بخشی از این سوال پاسخ می دهند. با توجه به نتایج این پژوهش، به نظر می رسد که گوش دادن به موسیقی «موتزارت» می تواند عملکرد مردان را در بازی های فکری بهتر کند در حالی که شنیدن موسیقی «راک» شانس بردن آنها را کاهش می دهد.

دانشمندانی از کالج «امپریال» لندن و «رویال کالج موسیقی» که پشت این طرح پژوهشی هستند، اذعان دارند که موسیقی کلاسیک بهترین گزینه برای مردانی است که می خواهند روی انجام یک کار تمرکز کنند. از طرف دیگر، طبق نتایج این پژوهش، موسیقی روی عملکرد زنان تاثیری نداشته است. جالب توجه است که از نظر کلی در این آزمایش، زنان در بازی های فکری از مردان بهتر عمل کرده اند.

در این پژوهش، از 352 نفر از بازدیدکنندگان «فستیوال امپریال»، جشنواره علمی سالیانه ای که در «کالج امپریال» لندن رخ می دهد، خواسته شد که در بازی فکری «عمل جراحی» (Operation) شرکت کنند. در این بازی فکری، فرد با به دست داشتن انبری باید قسمت های بدن انسان را در حفره هایی روی یک تخته بیرون بیاورد. در این بازی نباید انبر فرد به تخته برخورد کند. انبر و تخته به سیم هایی متصل هستند که موجب می شوند برخورد انبار به تخته، صدایی ایجاد کند که به معنای باختن فرد است.

پژوهشگران به بازی کننده ها گوشی هایی دادند که یکی از سه قطعه موسیقی مشخص شده در این پژوهش را پخش می کرد: «موومان آندانته» از «سونات پیانو» اثر «موتزارت»، آهنگ «تاندراستراک» از گروه «DC/AC» که در سبک «راک» است و صدای «یک اتاق عمل حین جراحی». تیم پژوهشی سپس اندازه گرفتند که چقدر طول می کشد تا هر فرد سه قطعه را با موفقیت از روی تخته بردارد. آنها اشتباهات افراد را نیز ضبط کردند.

نتایج این آزمایش نشان داد مردانی که به آهنگ «راک» گوش داده بودند، نسبت به دیگر مردانی که دو قطعه دیگر را شنیده بودند، کندتر عمل کردند و اشتباهات بیشتری داشتند. به طور متوسط، آهنگ «راک» موجب 36 اشتباه شده بود، در حالی که «سونات» و صدای «اتاق عمل» منجر به 28 اشتباه بودند. داوطلبان تکلیف را حدودا طی یک دقیقه انجام دادند.

از طرف دیگر، به نظر نمی رسید که موسیقی «راک» حواس زنان را پرت کند و هیچ کدام از سه قطعه ای که برای زنان پخش شد، در عملکرد یا سرعت آنان تغییری ایجاد نکرد. در مجموع زنان برای برداشتن قطعات به زمان بیشتری نیاز داشتند اما اشتباهات شان کمتر بود.

دانشمندان مطمئن نیستند که چرا موسیقی «راک» روی مردان اثر بیشتری نسبت به زنان داشته است. یکی از توضیحات این است که موسیقی «راک»، استرس شنیداری بیشتری را در مردان ایجاد می کند. استرس شنیداری حالتی است که با شنیدن موسیقی ناموزون یا با صدای بلند در فرد ایجاد می شود.

پژوهشگران، سلیقه موسیقی افراد را نیز از آنها پرسیدند و متوجه شدند که تنها افرادی با شنیدن «سونات موتزارت» اشتباهات شان کمتر شده بود که لذت زیادی از این قطعه می بردند.

این تیم پژوهشی از مرکز «علوم عملکرد» هستند که در نتیجه همکاری «کالج امپریال» و «کالج رویال موسیقی» شکل گرفته است. آنها می گویند این پژوهش، جزیی از پژوهشی بزرگ تر است که بررسی می کند چگونه موسیقی روی عملکرد تاثیر می گذارد. این طرح بزرگ تر، به خصوص روی این مسئله متمرکز است که گوش دادن به موسیقی در اتاق عمل چه نتایجی را دربر دارد.

دکتر «دیزی فنکورت» که نویسنده ارشد مقاله حاصل از این پژوهش است، توضیح می دهد که در 72 درصد از موقعیت ها در اتاق عمل، موسیقی پخش می شود. این در حالی است که متخصصان درباره منفعت بخشی این کار دو دسته هستند. برای مثال، برخی پژوهش ها دریافته اند که موسیقی «هیپ هاپ» و «جامائیکایی»، که ریتم های تندی دارند، سرعت عمل جراحی و کار با ابزار را افزایش می دهند اما یک نفر از هر چهار متخصص بیهوشی اذعان می کنند که شنیدن صدای موسیقی، توجه و گوش به زنگ بودن آنان را کاهش می دهد.

این تیم پژوهشی بررسی دیگری نیز کرده است که چگونه موسیقی روی عملکرد افراد در دیگر زمینه ها اثر می گذارد.

دکتر «فنکورت» می گوید: «یکی از حیطه های پژوهشی ما این است که چگونه می توان عملکرد را در محیط ها و شرایط گوناگون بهبود داد؛ از مسابقات پاروزنی در المپیک تا اجرا و نواختن موسیقی یا انجام یک سخنرانی مهم. این پژوهش ما را به این نتیجه می رساند برای مردانی که قصد عمل جراحی یا انجام یک بازی فکری را دارند، گوش دادن به موسیقی راک ایده مناسبی نیست.»

منبع: ماهنامه سپیده دانایی