بیوگرافی دکتر فریدون جنیدی شاهنامه‌پژوه و نویسنده
فریدون جنیدی پژوهشگر فرهنگ و زبان‌های باستانی ایرانی
فریدون جنیدی (زادهٔ 20 فروردین 1318) پژوهشگر فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران است که در زمینهٔ شاهنامه‌پژوهی تخصص دارد.
زندگینامه فریدون جنیدی
فریدون جنیدی، فرزند بکتاش ایرانی و نوه‌ای از قندهار، در 20 فروردین 1318 در کوهستان ریوند نیشابور (روستای معدن) به دنیا آمد. او در سال 1358 بنیاد نیشابور را تأسیس کرد و اکنون مدیر این بنیاد و نشر بلخ است.
وی سال‌ها در دانشگاه‌های صنعتی شریف، تهران و کرمان به آموزش زبان‌های باستانی و شاهنامه پرداخته است. او در حال حاضر به‌صورت آزاد و رایگان به آموزش زبان‌های پهلوی و اوستایی و برگزاری انجمن‌های شاهنامه‌خوانی در بنیاد نیشابور مشغول است.
جنیدی از سال 1364 چندین شماره از مجله پژوهشی “نامه فرهنگ ایران” را منتشر کرده است. او فردی پاکدامن و با ایمان است و شاهنامه را هویت ایرانی می‌داند. همچنین، ایشان یک زرتشتی خردمند و با ایمان است.
نظرات جنجالی
اهمیت شاهنامه
فریدون جنیدی می‌گوید: “من در سال 1358 به این فکر افتادم که چه کار باید کرد تا جوانان امروزی آینده‌ای خوب و درخشان داشته باشند که در خور نام و فرهنگ ایران باشد؟ پس از کلی فکر، به این نتیجه رسیدم که جوان ایرانی چاره‌ای ندارد جز اینکه شاهنامه را بخواند. اگر شاهنامه را بخواند، همه آداب فرهنگ، درخشش، زندگی نیک، راستی‌ها، پاکی‌ها و عزت‌های ایران باستان و نیاکان ارجمند ما به جامعه بازمی‌گردد و می‌توانیم امید داشته باشیم که جوانان ایرانی آینده خوبی داشته باشند.”
تحریف در شاهنامه
وی معتقد است که بخش‌هایی از شاهنامه افزوده‌هایی است که دیگران پس از فردوسی به آن اضافه کرده‌اند و در همین اضافات است که نام سلطان محمود غزنوی به شاهنامه راه یافته است. این تغییرات در زمان سلطنت مودود بن مسعود بن محمود غزنوی صورت گرفته است.
گونه‌های افزوده در شاهنامه به گفته فریدون جنیدی عبارت‌اند از:
– پچین‌برداران (کاتبان) نسخه‌های شاهنامه در سده‌های پس از نگارش شاهنامه.
– ساسانیان که در سراسر شاهنشاهی خود در تاریخ دست می‌بردند و سخنانی نادرست را به خدای‌نامه اندر می‌کردند و آن سخنان در شاهنامه منثور ابومنصوری به فارسی ترجمه شد و سپس فردوسی با سخن بلند خویش آن‌ها را سرود.
– دستگاه غزنویان که سخنانی را پس از مرگ فردوسی به شاهنامه افزودند تا بتوانند ستایش‌های محمود را در میان آن سخنان افزوده گنجانده و به فردوسی نسبت دهند.
سجاد آیدنلو در این باره می‌نویسد: «نظریهٔ جنیدی این است که همه ستایش‌های محمود غزنوی در شاهنامه الحاقی و سروده وابستگان دربار غزنوی است. دربارهٔ این پندار، چند پرسش مهم بی‌پاسخ می‌ماند:
– شمار این‌گونه بیت‌ها در مقایسه با تعداد ابیات شاهنامه بسیار اندک است و افزایندگان که برای الحاق هر بیت پاداش می‌گرفتند، چرا بیش از 281 بیت در ستایشِ امیرِ ماضی دادِ سخن نداده‌اند؟
– درجه مبالغه این مدایح در مقایسه با قصاید دیگر شعرای دربار محمود بسیار کمتر است و حتی در بعضی ابیاتِ آن آشکارا یا غیرمستقیم به سلطان اندرز داده شده‌است.
– اگر مزدوران می‌کوشیدند با شصت‌هزار بیت کردنِ شاهنامه بر افسانه شصت‌هزار دینار محمود به فردوسی صحه بگذارند، چرا در هیچ‌یک از ابیاتِ این مدایح به دریافتِ صله سلطان و سپاس از او اشاره‌ای نشده و برعکس، از حسد بردنِ بدگویان در کار شاعر و بی‌توجهی محمود به شاهنامه شکایت شده‌است؟»
ریشه ایرانی اروپائی‌ها
فریدون جنیدی معتقد است که اقوام اروپایی عمدتاً ریشه ایرانی دارند. او می‌گوید:
گروهی از آریاییان که به انتهای اروپا مهاجرت کردند، نام سرزمین خود را «ایرلند» به معنای سرزمین آریاییان نهادند.
«گل‌ها» که نژاد «گیل» هستند، شباهت‌های زیادی در گفتار و رسوم روستاییانشان با گیلانیان دارند.
او همچنین می‌گوید ممکن است نام پرتغال، صورتی دیگر از نام پرتوی یا پارتی باشد.
نام اسپانیا را به «سپاهان» یا «اصفهان» و نام «جرمن» را به «گرمان» (ایل گرمانج) مرتبط می‌داند.
همچنین او ارتباطی بین نام «سکسون» و «سگزی» برقرار می‌کند.
تاریخ 2500 ساله جعلی است
جنیدی بر این باور است که تاریخ ایران بسیار طولانی‌تر از 2500 سال است و غربی‌ها این تاریخ را به دلیل حسادت به ایران القا کرده‌اند تا ایرانیان احساس تقدم زیادی نکنند. او می‌گوید:
«تاریخ ایران از آفرینش آغاز می‌شود و دانش پیشرفته امروز آن را تأیید می‌کند. تاریخ اروپاییان نهایتاً 1800 سال است و هرچه از یونانیان به یادگار دارند، افکاری توأم با خواب و خیال و افسانه است. به همین دلیل اروپاییان از رخوت ایرانیان پس از حمله مغول استفاده کرده و با دروغ و تزویر سعی در ساختن تاریخی برای ایران کردند که تا حد تاریخ خودشان باشد. به همین دلیل حکومت مادها را سرچشمه تاریخ ایران دانستند که حدود 2750 سال قدمت دارد و تمام اکتشافات باستان‌شناسی قبل از حکومت مادها را مربوط به اقوام دیگر دانستند.»
او این دیدگاه را دروغی تاریخی می‌داند که با کمک صهیونیسم بین‌المللی رشد کرده است، با هدف قطع حافظه تاریخی ایرانیان.
آثار فریدون جنیدی
استاد جنیدی بیش از 30 سال از عمر خود را برای ویرایش شاهنامه صرف کرده است تا بیت‌های افزوده را از آن جدا کند. نسخه او در سال 1387 منتشر شد. دیگر آثار او شامل:
– نامه پهلوانی، خودآموز خط و زبان پهلوی ساسانی و اشکانی
– زندگی و مهاجرت آریاییان بر پایه گفتارهای ایرانی
– فرهنگ هزوارش‌های پهلوی
– داستان‌های رستم پهلوان (مجموعه یازده جلدی)
– زروان، سنجش زمان در ایران باستان (دربارهٔ مناسبت‌های روزها و ماه‌های سال در ایران باستان)
– فضل بن شادان نیشابوری و نبرد اندیشه‌ها در ایران پس از اسلام، چاپ نخست 1360
زمینهٔ شناخت موسیقی ایران، انشارات پارت، 1361
– داستان ایران، بر بنیاد گفتارهای ایرانی، دفتر نخست: از آغاز تا خاموشی دماوند
– حقوق جهان در ایران باستان
– پیشگفتار زیبای کتاب؛ واژه‌های ایرانی در زبان انگلیسی تألیف دکتر محمد علی سجادیه. بنیاد نیشابور، 1364
گردآوری: بخش فرهنگی موزستان
