بیوگرافی کلودیا دل گلدین؛ پدیدآورنده انقلاب در اقتصاد زنان

بیوگرافی کلودیا دل گلدین و دیدگاهش درباره آینده زنان در بازار کار

کلودیا دل گلدین

کلودیا دل گلدین (متولد 14 مه 1946) یک مورخ اقتصادی و اقتصاددان کار آمریکایی است. او استاد اقتصاد هنری لی در دانشگاه هاروارد است. در اکتبر 2023، وی به دلیل “پیشرفت در درک نتایج بازار کار زنان” جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد. او سومین زنی است که این جایزه را دریافت می‌کند و اولین زنی است که این جایزه را به تنهایی دریافت می‌کند.

او هم‌مدیر (همراه با کلودیا اولیوتی و جسیکا گلدبرگ) گروه مطالعاتی جنسیت در اقتصاد دفتر ملی تحقیقات اقتصادی (NBER) و از سال 1989 تا 2017 مدیر برنامه توسعه اقتصاد آمریکا در NBER بوده است.

گلدین به خاطر کار تاریخی‌اش در مورد زنان و اقتصاد آمریکا شناخته شده است. در مورد این موضوع، مقالات تأثیرگذار او درباره تأثیر قرص ضد بارداری بر تصمیمات شغلی و زناشویی زنان، تحصیل مشترک زنان و مردان در آموزش عالی، تاریخ پیگیری زنان در حرفه و خانواده، نام خانوادگی زنان پس از ازدواج به عنوان یک شاخص اجتماعی، دلایل بیشتر بودن زنان دانشجوی کارشناسی و تاریخچه جدید اشتغال زنان بوده است.

در سال 1990، گلدین اولین زنی بود که در بخش اقتصاد هاروارد دارای سمت دائم شد. در سال 2013 او رئیس انجمن اقتصادی آمریکا بود.

بیوگرافی کلودیا گلدین

اوایل زندگی و تحصیلات

کلودیا گلدین در 14 مه 1946 در برانکس، نیویورک سیتی به دنیا آمد. خانواده او یهودی بودند. پدرش، لئون گلدین، مدیر پردازش داده در شرکت بورلینگتون اینداستریز بود و مادرش، لوسیل روسانسکی گلدین، مدیر مدرسه دولتی 105 در برانکس بود. در کودکی، کلودیا مصمم بود باستان‌شناس شود، اما با خواندن کتاب «شکارچیان میکروب» پل دو کرویف در دبیرستان، به باکتری‌شناسی علاقه‌مند شد. در سال دوم دبیرستان، او یک دوره تابستانی در میکروبیولوژی در دانشگاه کرنل گذراند و پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان علوم برانکس، وارد دانشگاه کرنل شد تا میکروبیولوژی بخواند.

در سال دوم دانشگاه، گلدین در کلاسی با آلفرد کان شرکت کرد که “اشتیاق کامل او برای استفاده از اقتصاد برای کشف حقایق پنهان، برای اقتصاد همان کاری را کرد که داستان‌های پل دو کرویف برای میکروبیولوژی انجام داده بود.” در سال 1967، او با مدرک لیسانس اقتصاد از دانشگاه کرنل فارغ‌التحصیل شد و در سال 1969 مدرک کارشناسی ارشد خود را در اقتصاد از دانشگاه شیکاگو به پایان رساند.

گلدین در سال 1972 مدرک دکترای خود را در سازمان صنعتی و اقتصاد کار از دانشگاه شیکاگو دریافت کرد. او پایان نامه خود را در مورد برده‌داری در شهرهای جنوب آنتِبلُم نوشت.

حرفه کلودیا گلدین

از سال 1971 تا 1973، او استاد دستیار اقتصاد در دانشگاه ویسکانسین بود. او همچنین از 1973 تا 1979 استاد دستیار اقتصاد در دانشگاه پرینستون بود. از 1979 تا 1985 او استاد دانشیار اقتصاد در دانشگاه پنسیلوانیا بود و از 1985 تا 1990 او استاد اقتصاد در آنجا بود. او در سال 1990 به گروه اقتصاد دانشگاه هاروارد پیوست، جایی که در سال 1990 اولین زنی بود که در آن بخش دارای سمت دائم شد.

گلدین در سال 2013 رئیس انجمن اقتصادی آمریکا و در سال 1999/2000 رئیس انجمن تاریخ اقتصادی بود. او به عنوان عضو چندین سازمان انتخاب شده است، از جمله آکادمی علوم سیاسی و اجتماعی آمریکا، انجمن اقتصاددانان کار، انجمن اقتصادسنجی و آکادمی هنر و علوم آمریکا. او عضو بخش‌های 53 (علوم اجتماعی و سیاسی) و 54 (علوم اقتصادی) آکادمی ملی علوم است. او چندین دکترای افتخاری از جمله سیستم دانشگاه نبراسکا، دانشگاه لوند، موسسه دانشگاهی اروپا، دانشگاه زوریخ، کالج دارتموث و دانشگاه روچستر دریافت کرده است. او از سال 1984 تا 1988 سردبیر مجله تاریخ اقتصادی بود.

در سال 2015، با حمایت بنیاد آلفرد پی. اسلون، گلدین و تاتیانا آویلووا چالش زنان کارشناسی در اقتصاد (UWE) را با هدف کاهش شکاف جنسیتی در میان رشته‌های کارشناسی اقتصاد آغاز کردند. یک آزمایش کنترل تصادفی به مدت یک سال با استفاده از بیست موسسه برای دریافت درمان و شصت و هشت موسسه دیگر به عنوان کنترل انجام شد تا ببیند آیا مداخلات سبک و کم هزینه می‌توانند تعداد رشته‌های اقتصاد زنان را افزایش دهند یا خیر. مشخص شد که این درمان “ممکن است در کالج‌های هنرهای لیبرال و احتمالاً در دانشگاه‌های بزرگ‌تر که علاوه بر این، RCT [آزمایش کنترل تصادفی] خود را داشتند، موفق بوده باشد.”

گلدین به مدت 28 سال تا سال 2017، مدیر برنامه توسعه اقتصاد آمریکا (DAE) در دفتر ملی تحقیقات اقتصادی (NBER) بود.

تحقیق 

گلدین درباره جنگ داخلی آمریکا و برده‌داری نوشت. به طور قابل توجهی، او همراه با فرانک لوئیس فقید، مقاله پیشگام “هزینه اقتصادی جنگ داخلی آمریکا: برآوردها و پیامدها” (1975) را نوشت. همچنین، در سال 1976 کتاب او با عنوان «برده‌داری شهری در جنوب آمریکا، 1820 تا 1860: یک تاریخ کمی» منتشر شد.

با این حال، گلدین به خاطر کار تاریخی‌اش در مورد زنان و اقتصاد آمریکا شناخته شده است. در مورد این موضوع، مقالات تأثیرگذار او درباره تأثیر قرص ضد بارداری بر تصمیمات شغلی و زناشویی زنان، تحصیل مشترک زنان و مردان در آموزش عالی، تاریخ پیگیری زنان در حرفه و خانواده، نام خانوادگی زنان پس از ازدواج به عنوان یک شاخص اجتماعی، دلایل بیشتر بودن زنان دانشجوی کارشناسی و تاریخچه جدید اشتغال زنان بوده است. کتاب او با عنوان «درک شکاف جنسیتی: تاریخ اقتصادی زنان آمریکایی» (1990) داستان اشتغال زنان در ایالات متحده را از اواخر قرن هجدهم تا اواخر قرن بیستم روایت کرد.

پس از نوشتن آن کتاب در مورد تاریخ اقتصادی نیروی کار زنان، گلدین برای تحقیق در مورد تاریخ آموزش ایالات متحده اقدام کرد. او با مجموعه‌ای از مقالات در مورد جنبش دبیرستان و شکل‌دهی آموزش عالی در ایالات متحده آغاز کرد که در سخنرانی ریاست جمهوری انجمن تاریخ اقتصادی او، “قرن سرمایه انسانی و رهبری آمریکا: فضایل گذشته” (2001) به اوج خود رسید.

سپس او با لارنس کتز همکاری کرد تا تاریخ نابرابری اقتصادی در آمریکا و ارتباط آن با پیشرفت‌های آموزشی را درک کند. تحقیقات آنها مقالات زیادی در این زمینه منتشر کرد و با انتشار کتاب «رقابت بین آموزش و فناوری» (2008) به پایان رسید که استدلال می‌کند ایالات متحده به لطف مدارس خود به ثروتمندترین کشور جهان تبدیل شده است. این کتاب مورد ستایش قرار گرفت و آلن کروگر از دانشگاه پرینستون گفت که این کتاب “نمایانگر بهترین چیزی است که اقتصاد می‌تواند ارائه دهد”.

او و کتز همچنین در تعیین ارزش تحصیلات دانشگاهی در بازار کار از طریق مقاله 2016 خود با عنوان “ارزش مدارک پس از متوسطه در بازار کار: یک مطالعه تجربی” با هم همکاری کردند.

گلدین همچنان به کار بر روی موضوعات مختلف دیگر از جمله نقش مطبوعات در کاهش فساد، تأثیر تأمین آب تمیز و سیستم‌های فاضلاب موثر در کاهش مرگ و میر نوزادان (به مقاله 2018 “آبریزها در مرگ و میر کودکان: نقش زیرساخت‌های موثر آب و فاضلاب، 1880 تا 1920” مراجعه کنید که گلدین با مارچلا آلسان نوشت)، منشأ محدودیت مهاجرت و ایجاد بیمه بیکاری ایالات متحده ادامه داد.

در طول آن سال‌ها، او همچنین مجموعه‌ای از مقالات مهم در مورد جنسیت منتشر کرد. “هماهنگ‌سازی بی‌طرفی: تأثیر ‘آزمون‌های کور’ بر نوازندگان زن” (با سسیلیا راوز، 2000) از جمله مقالات پر استنادترین اوست. “قدرت قرص: قرص‌های ضد بارداری و تصمیمات شغلی و زناشویی زنان” (با کتز، 2002) و “عملکرد U شکل نیروی کار زنان در توسعه اقتصادی و تاریخ اقتصادی” (1995) از جمله مقالات پیشگام او هستند. سپس او شروع به تمرکز بر جستجوی زنان دانشکده برای حرفه و خانواده و دلایل شکاف پایدار درآمد بین جنسیت‌ها کرد. سخنرانی ریاست جمهوری انجمن اقتصادی آمریکا او با عنوان “همگرایی بزرگ جنسیتی: آخرین فصل آن” آنچه را که باید شامل آخرین فصل اشتغال باشد برای برابری بین مردان و زنان در بازار کار تعیین کرد. کتاب او با عنوان «حرفه و خانواده: سفر قرن زنان به سوی برابری» (2021) تاریخچه زنان تحصیل‌کرده دانشگاهی را که با مشکل تعادل بین حرفه و خانواده در طول قرن بیستم در ایالات متحده مواجه بودند، ردیابی می‌کند، از جمله تأثیر همه‌گیری کووید-19 بر مشاغل زنان.

زندگی شخصی کلودیا گلدین

کلودیا گلدین با لارنس کتز، استاد اقتصاد هاروارد، ازدواج کرده است. از سال 1970، او علاقه خاصی به نگهداری از سگ‌های نژاد گلدن ریتریور داشته و با کلسو شروع کرد. پیکا، سگ فعلی او و همسرش، به دلیل جایزه‌اش در رقابت‌های بو کشیدن به طور گسترده شناخته شده است. این سگ همچنین برای مسابقات اطاعت آموزش دیده و به عنوان یک سگ درمانی در یک خانه سالمندان محلی فعالیت کرده است.

جوایزکلودیا گلدین

1990، 2008، 2021: سه بار برنده جایزه ریچارد آ. لستر برای کتاب برجسته در روابط صنعتی و اقتصاد کار

1991: جایزه کتاب یادبود آلن شارلین از انجمن تاریخ علوم اجتماعی

2005: جایزه کارولین شاو بل از انجمن اقتصادی آمریکا

2008: جایزه R.R. هاوکینز، بخش انتشارات حرفه‌ای و علمی انجمن ناشران آمریکایی

2009: جایزه جیکوب مینسر از انجمن اقتصاددانان کار

2009: جایزه جان آر. کامونز

2016: جایزه IZA در اقتصاد کار “برای کار مادام‌العمر او در تاریخ اقتصادی زنان در آموزش و بازار کار”

2019: جایزه مرزهای دانش بنیاد BBVA در رشته اقتصاد، امور مالی و مدیریت برای سهم او در تحلیل شکاف جنسیتی

2020: برنده جایزه Clarivate Citation در علوم اقتصادی

2020: جایزه اروین پلین نمرز در اقتصاد

2021: مدال انجمن پیشرفت

2022: جایزه چشم‌انداز از شورای آموزش اقتصادی

2023: جایزه بانک مرکزی سوئد در علوم اقتصادی به یاد آلفرد نوبل

2023: گنجانده شده در فهرست 100 زن بی‌بی‌سی

2024: یکی از دوازده زن گنجانده شده در فهرست سالانه زنان سال مجله تایم

آثار منتخب کلودیا گلدین

گلدین، کلودیا دل. درک شکاف جنسیتی: تاریخ اقتصادی زنان آمریکایی. نیویورک: انتشارات دانشگاه آکسفورد، 1990، ISBN 978-0-19-505077-6.

گلدین، کلودیا دل و دیگران. عوامل استراتژیک در تاریخ اقتصادی قرن نوزدهم آمریکا: یک جلد به افتخار رابرت دبلیو فوگل. شیکاگو: انتشارات دانشگاه شیکاگو، 1992، ISBN 978-0-226-30112-9.

گلدین، کلودیا دل و گری دی. لیبکپ. اقتصاد تنظیم شده: یک رویکرد تاریخی به اقتصاد سیاسی. شیکاگو: انتشارات دانشگاه شیکاگو، 1994، ISBN 978-0-226-30110-5.

بردو، مایکل دی، کلودیا دل گلدین و یوجین نلسون وایت. لحظه تعیین‌کننده: رکود بزرگ و اقتصاد آمریکا در قرن بیستم. شیکاگو: انتشارات دانشگاه شیکاگو، 1998، ISBN 978-0-226-06589-2.

گلاسر، ادوارد ال. و کلودیا دل گلدین. فساد و اصلاح: درس‌هایی از تاریخ آمریکا. شیکاگو: انتشارات دانشگاه شیکاگو، 2006، ISBN 978-0-226-29957-0.

گلدین، کلودیا دل و لارنس اف. کتز. مسابقه بین آموزش و فناوری. کمبریج، ماس: انتشارات بلکناپ دانشگاه هاروارد، 2008، ISBN 978-0-674-02867-8.

گلدین، کلودیا و آلسان، م. “آبریزها در مرگ و میر کودکان: نقش زیرساخت‌های موثر آب و فاضلاب، 1880 تا 1920″، مجله اقتصاد سیاسی 127(2، 2018)، صص. 586–638

گلدین، کلودیا و لارنس اف. کتز. زنان کار طولانی‌تر: افزایش اشتغال در سنین بالاتر. شیکاگو: انتشارات دانشگاه شیکاگو، 2018. ISBN 978-0-226-53250-9

گلدین، کلودیا. حرفه و خانواده: سفر قرن زنان به سوی برابری. پرینستون، نی جرسی. انتشارات دانشگاه پرینستون، 2021. ISBN 978-0-691-20178-8

“همگرایی بزرگ جنسیتی: آخرین فصل آن”، مرور اقتصادی آمریکا 104 (آوریل 2014)، صص. 1091–119.

کلام آخر

در پایان، کلودیا دل گلدین به عنوان یک پیشگام در زمینه اقتصاد و تاریخ اقتصادی زنان، تأثیر عمیقی بر درک ما از نقش زنان در بازار کار و جامعه داشته است. دستاوردهای او نه تنها به شناخت بهتر چالش‌های اقتصادی زنان کمک کرده است، بلکه به تغییرات مثبت در سیاست‌های اجتماعی نیز منجر شده است. از طریق تحقیقات و مقالاتش، او الهام‌بخش نسل‌های آینده‌ای است که در تلاش برای برابری جنسیتی و ارتقاء موقعیت اقتصادی زنان هستند. به این ترتیب، کارهای کلودیا دل گلدین نه تنها ارزش علمی، بلکه تأثیر اجتماعی و انسانی نیز دارد.

گردآوری: بخش فرهنگ و هنر موزستان