تولد نخستین نوزاد با لقاح مصنوعی تماما رباتیک

به گزارش ایسنا به نقل از نیوساینتیست، یک گونه خودکار از لقاح آزمایشگاهی منجر به تولد موفقیت‌آمیز یک نوزاد شده است و این امید را ایجاد می‌کند که این روش می‌تواند خطر خطای انسانی را در طول چنین روش‌هایی کاهش دهد.

یکی از روش‌های لقاح مصنوعی، تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) است که در آن اسپرم در ظرف آزمایشگاهی به تخمک‌ها تزریق می‌شود. این روش معمولا در موارد ناباروری مردانه استفاده می‌شود، زیرا اسپرم برای رسیدن به تخمک نیاز نیست کاری بکند. سپس هر جنین به دست آمده به رحم وارد می‌شود. آی‌وی‌اف همچنین می‌تواند با مخلوط کردن اسپرم و تخمک در یک ظرف آزمایشگاهی انجام شود، به این امید که لقاح انجام شود که عموما موفقیت آمیزتر است، اما نیاز به مداخله پزشکی کمتری نیز دارد.

تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم همچنین دارای اشکالاتی است، زیرا به سطوح بالایی از دقت و بررسی متخصصان پزشکی متکی است. ژاک کوهن (Jacques Cohen) در شرکت زیست فناوری Conceivable Life Sciences در شهر نیویورک، می‌گوید: متخصصان گاهی خسته‌اند و حواسشان پرت می‌شود، درست مثل همه افراد دیگر در بیشتر مشاغل و بنابراین اشتباهاتی رخ می‌دهد که می‌تواند احتمال لقاح و تولد را کاهش دهد.

برای رفع این مشکل، کوهن و همکارانش دستگاهی ساخته‌اند که می‌تواند 23 مرحله کلیدی مورد نیاز برای تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم را انجام دهد. هر یک با فشار دادن یک دکمه شروع می‌شود و آنها جریانی زنده از روند لقاح را تماشا می‌کنند. این کار حتی می‌تواند از نقاط مختلف جهان انجام شود.

در یک مرحله، دستگاه از یک مدل هوش مصنوعی برای انتخاب سالم‌ترین سلول‌های اسپرم برای لقاح، بر اساس ظاهرشان استفاده می‌کند. در دیگری، دستگاه اسپرم‌ها را با از بین بردن دُم آنها با لیزر، بی‌حرکت می‌کند تا برداشتن آنها آسان‌تر باشد. پس از آن اسپرم را به تخمک‌های جمع آوری شده تزریق می‌کند. رویکرد مشابهی پیش از این آزمایش شده بود که منجر به دو تولد موفق شد، اما برخی از مراحل آن توسط یک دستگاه انجام نشده بود.

محققان برای آزمایش دستگاه خود، زوجی را انتخاب کردند که برای باردار شدن مشکل داشتند.

محققان به طور تصادفی از هر هشت تخمک اهداکننده، پنج تخمک را برای بارور کردن توسط سیستم خودکار که چهار جنین تولید می‌کرد، اختصاص دادند. سه تخمک باقیمانده با استفاده از روش استاندارد دستی تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم بارور شدند که همه آنها جنین تشکیل دادند.

سپس از یک مدل هوش مصنوعی دیگر برای انتخاب دو مورد از بهترین جنین‌ها بر اساس ظاهر کروموزوم‌هایشان استفاده کردند. کوهن می‌گوید که هر دوی آنها با استفاده از سیستم خودکار تولید شده‌اند، اما این لزوما به این معنا نیست که این رویکرد به جنین‌های سالم‌تر از تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم دستی منجر می‌شود. او می‌گوید به دلیل تعداد کمی تخمک نمی‌توانیم این موضوع را اندازه‌گیری کنیم.

وقتی محققان یکی از جنین‌ها را در رحم زن قرار دادند، رشد نکرد، اما جنین دوم منجر به تولد موفقیت آمیز شد.

جویس هارپر (Joyce Harper) از دانشگاه کالج لندن می گوید: این یک اثبات مفهوم هیجان انگیز است. اما مطالعات بزرگ‌تری که به‌طور تصادفی زوج‌ها را به روش خودکار یا دستی بارور می‌کند، مورد نیاز است تا مشخص شود آیا این رویکرد منجر به نرخ‌های بالاتر تولد می‌شود یا خیر.

هارپر می گوید: بعید به نظر می‌رسد که آی‌وی‌اف خودکار به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرد، زیرا هزینه اضافی آن دستکم در ابتدای توسعه زیاد است. اما کوهن امیدوار است که با گذشت زمان این وضعیت بهبود یابد. او می‌گوید: همانطور که ما سیستم را بهینه‌سازی، استانداردسازی و اصلاح می‌کنیم، انتظار داریم هزینه‌ها برای بیمار و کلینیک کاهش یابد.