تومور نادر قلبی؛ آیا میگزوم قلبی زندگی را تهدید میکند؟
میگزوم قلبی؛ علائم، علتها و روشهای درمان
میگزوم قلبی شایعترین تومور اولیه قلب در بزرگسالان است. این تومور معمولاً در دهلیز چپ قلب ایجاد میشود. میگزومها سرطانی نیستند، اما اگر عملکرد قلب را مختل کنند، میتوانند تهدیدی برای زندگی باشند. افرادی که به میگزوم تشخیص داده میشوند، نیاز به جراحی برای برداشتن تومور و پیشگیری از عوارض جدی مانند آمبولی دارند.
مروری بر میگزوم قلبی
میگزوم قلبی یک تومور است که بر قلب تاثیر میگذارد. این شایعترین تومور غیرسرطانی اولیه قلب است. اندازه میگزومها متغیر است. برخی از آنها به اندازه 1 سانتیمتر قطر دارند، در حالی که برخی دیگر میتوانند تا 15 سانتیمتر رشد کنند. حدود 74% از تمام میگزومها در دهلیز چپ، که اتاق بالایی سمت چپ قلب است، ایجاد میشوند. حدود 18% در دهلیز راست شکل میگیرند. بیشتر میگزومها به عنوان میگزومهای دهلیزی شناخته میشوند زیرا در اتاقهای بالایی قلب ایجاد میشوند. باقیمانده (8%) در بطنها (اتاقهای پایین قلب) شکل میگیرند.
میگزومها معمولاً از سپتوم دهلیزی رشد میکنند. این دیواره عضلانی است که دهلیز چپ و دهلیز راست را از هم جدا میکند. آنها معمولاً با یک پدیکل (پایهای که اجازه میدهد میگزوم حرکت کند) به سپتوم متصل میشوند. تومور میتواند حرکت کرده و گاهی به یکی از دریچههای قلب بیفتد و باعث مشکلات در جریان خون شود.
میگزومها سرطانی نیستند، اما هنوز هم خطرناک هستند زیرا میتوانند عملکرد قلب را مختل کنند. به همین دلیل افرادی که میگزوم دارند، نیاز به جراحی برای برداشتن تومور و پیشگیری از عوارض جدی دارند.
چه کسانی به میگزوم دچار میشوند؟
میگزومها معمولاً افراد بین 30 تا 60 سال را تحت تاثیر قرار میدهند. میگزومها در زنان بیشتر از مردان شایع هستند. این روند در افرادی که به سندروم کارنی مبتلا هستند، متفاوت است. این سندروم ژنتیکی باعث ایجاد چندین میگزوم در قلب و سایر قسمتهای بدن میشود. افرادی که به سندروم کارنی مبتلا هستند، معمولاً در اوایل دهه 20 زندگی خود به میگزومها مبتلا میشوند و احتمال ابتلا در مردان بیشتر است.
میگزومها چگونه بر بدن شما تاثیر میگذارند؟
میگزومها میتوانند بر جریان خون در سراسر بدن و داخل قلب تاثیر بگذارند. عوارض شامل موارد زیر است:
• آمبولی: آمبولی زمانی رخ میدهد که یک رگ خونی مسدود شود، معمولاً به دلیل گیر کردن لخته خون یا ذرهای دیگر. برخی از میگزومها بافت شکنندهای دارند. بخشی از آن میتواند کنده شده و از طریق خون در بدن حرکت کند و در جایی گیر کند. لختههای خون نیز ممکن است روی میگزوم تشکیل شوند و در نهایت از آن جدا شوند. آمبولیها شایعترین عارضه میگزومهای قلبی هستند. تاثیرات آن بسته به اینکه کدام رگ خونی مسدود شود، متفاوت است. مسدود شدن رگهای خون به مغز میتواند باعث سکته مغزی شود.
• انسداد دریچه: میگزومها معمولاً روی یک پایه رشد میکنند و هنگام عبور خون از داخل اتاق قلب به جلو و عقب حرکت میکنند. اگر یک میگزوم وارد دهانه یک دریچه شود، میتواند جریان خون از طریق آن دریچه را به طور موقت مسدود کند. این اغلب در دریچه میترال اتفاق میافتد که دهلیز چپ و بطن چپ را به هم وصل میکند. این فرآیند «پلاگ و جدا شدن» میتواند باعث اختلال در انتقال خون به طور یکنواخت از طریق قلب و به بدن شما شود.
علائم میگزوم چیست؟
علائم میگزوم بستگی به مکان آن در قلب و نحوه تاثیرگذاری آن بر بدن شما دارد. ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:
• تب
• کسلی (کمبود انرژی)
• تعریق شبانه
• پدیده رینود
• تنگی نفس در حین فعالیت بدنی
• تنگی نفس یا غش کردن هنگام ایستادن (این به دلیل کشیده شدن تومور به سمت دریچه میترال است که باعث افت موقت فشار خون میشود.)
• کاهش وزن
چه چیزی باعث میگزوم میشود؟
بیشتر میگزومها علت مشخصی ندارند. اما سندروم کارنی حدود 10 درصد از موارد را باعث میشود. اگر خانواده بیولوژیکی شما سابقه این سندروم را دارد، مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید.
چگونه میگزومها تشخیص داده میشوند؟
پزشکان میگزومها را از طریق معاینه فیزیکی و آزمایشها تشخیص میدهند. تشخیص میگزومها گاهی زمانبر است زیرا علائم آن مشابه علائم بیماریهای دیگر است.
در طول معاینه فیزیکی، پزشک شما با استتسکوپ به صدای قلب شما گوش میدهد. میگزوم ممکن است باعث ایجاد یک صدای غیرعادی در قلب به نام «صدای تومور» شود. این صدای میگزوم است که به طور موقت دریچه میترال را مسدود میکند.
پزشک شما همچنین در مورد علائم و تغییراتی که در وضعیت شما ایجاد شده است، صحبت خواهد کرد. اگر مشکوک به میگزوم یا مشکل قلبی دیگری باشند، آزمایشهای تصویربرداری انجام خواهند داد.
چه آزمایشهایی میگزوم را تشخیص میدهند؟
آزمایشهای تصویربرداری برای تشخیص میگزومها ضروری هستند. پزشک شما ممکن است یکی یا چند مورد از آزمایشهای زیر را انجام دهد:
• اکوکاردیوگرام: اکوکاردیوگرام ترانستوراسیک معمولاً میتواند میگزوم را نشان دهد. اما ممکن است به اکوکاردیوگرام ترانسمریایی نیاز باشد تا تومورهای کوچک را بررسی کرده یا مکان اتصال تومور به قلب شما را مشاهده کند.
• MRI قلب
• CT اسکن قلب
• آزمایش خون نیز ممکن است نشانههایی از میگزوم را نشان دهد، از جمله:
– کمخونی (کاهش تعداد گلبولهای قرمز)
– ترومبوسیتوپنی (کاهش تعداد پلاکتها)
– افزایش تعداد گلبولهای سفید، که نشاندهنده التهاب است.
این نتایج آزمایش خون لزوماً به معنای وجود میگزوم نیستند. ممکن است دلایل دیگری برای آنها وجود داشته باشد. اما همراه با آزمایشهای تصویربرداری و یافتههای معاینه، میتوانند به پزشک شما کمک کنند تا تشخیص دقیقی ارائه دهد.
راههای درمان میگزوم
اگر به میگزوم مبتلا شدهاید، نیاز به جراحی برای برداشتن تومور دارید. پزشک شما اطلاعات بیشتری در مورد آنچه باید انتظار داشته باشید و چگونه خود را برای جراحی آماده کنید، ارائه خواهد داد. مهم است که میگزوم را فوراً بردارید. میگزومها شما را در معرض خطر بالای آمبولیهای کشنده و عوارض تهدیدکننده زندگی قرار میدهند.
پیشآگهی برای افراد مبتلا به میگزوم چیست؟
افرادی که میگزوم دارند معمولاً پیشآگهی خوبی دارند. جراحی معمولاً میتواند میگزومها را برداشته و از بازگشت آنها جلوگیری کند. اما حدود 1% تا 2% از افراد طی 10 تا 15 سال پس از جراحی، میگزومهای جدیدی ایجاد میکنند. بازگشت میگزومها در افرادی که به سندروم کارنی مبتلا هستند، شایعتر است.
به همین دلیل پزشک شما توصیه خواهد کرد که آزمایشهای تصویربرداری منظم انجام دهید اگر سابقه میگزوم دارید. این آزمایشها میتوانند تشکیل میگزومهای جدید را شناسایی کرده و خطر عوارض آینده را کاهش دهند. افرادی که میگزوم داشتهاند، در معرض خطر بالاتر آریتمیهای دهلیزی (مشکلات ریتم در اتاقهای بالایی قلب) قرار دارند. پزشک شما خطر شما را بررسی کرده و در صورت لزوم دارو تجویز خواهد کرد.
چه زمانی باید با پزشک خود تماس بگیرم؟
اگر هر یک از علائم میگزوم را دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. این علائم ممکن است نشاندهنده مشکل دیگری در قلب شما باشد، نه میگزوم. اما برای هر مشکل قلبی، مهم است که سریعاً مورد بررسی قرار بگیرید و درمان شروع شود. اگر به میگزوم مبتلا شدهاید، پزشک شما به شما خواهد گفت که چقدر باید برای پیگیریها و آزمایشهای بیشتر مراجعه کنید و چه زمانی نیاز به جراحی خواهید داشت.
اگر جراحی برای برداشتن میگزوم انجام دادهاید، دستورالعملهای پزشک خود را برای بهبودی و پیگیریها با دقت دنبال کنید.
سوالات متداول درباره میگزوم قلبی
1. میگزومها چقدر شایع هستند؟
تومورهای اولیه قلب (تومورهایی که در قلب شما شروع میشوند) کمتر از 1 در 2,000 نفر را تحت تاثیر قرار میدهند. حدود نیمی از تمامی تومورهای اولیه قلب میگزومها هستند.
2. آیا میگزوم قلبی خطرناک است؟
بله، میگزوم میتواند خطرناک باشد زیرا میتواند باعث انسداد جریان خون، آمبولی (لخته شدن خون) و مشکلات دریچهای قلب شود. در صورت عدم درمان، ممکن است منجر به سکته مغزی یا سایر عوارض جدی شود.
3. آیا میگزوم سرطان است؟
خیر، میگزوم یک تومور خوشخیم است، به این معنی که سرطانی نیست و به سایر قسمتهای بدن گسترش نمییابد. با این حال، به دلیل اثراتی که روی جریان خون و عملکرد قلب دارد، نیاز به درمان فوری دارد.
4. آیا میگزوم خودبهخود از بین میرود؟
خیر، میگزوم بهطور خودبهخود کوچک یا ناپدید نمیشود و معمولاً نیاز به جراحی برای برداشتن آن دارد.
5. آیا میگزوم ارثی است؟
در بیشتر موارد، میگزوم ارثی نیست. اما حدود 10٪ از موارد به سندروم کارنی مرتبط هستند که یک بیماری ژنتیکی است.
6. آیا میگزوم میتواند دوباره بعد از جراحی رشد کند؟
در بیشتر موارد، پس از جراحی، میگزوم دوباره رشد نمیکند. اما حدود 1 تا 2 درصد از افراد ممکن است طی 10 تا 15 سال پس از جراحی دچار بازگشت تومور شوند، بهویژه اگر مبتلا به سندروم کارنی باشند.
یادداشتی برای شما
فهمیدن اینکه شما یک تومور قلبی دارید میتواند ترسناک و نگرانکننده باشد. اما خبر خوب این است که میگزومها معمولاً از طریق جراحی برداشته میشوند و حدود 98% از افراد دیگر دچار آنها نمیشوند. اگر به سندروم کارنی مبتلا هستید، خطر بازگشت بیشتر است. اما مراجعه به پزشک برای انجام اکوکاردیوگرامهای منظم میتواند به شناسایی هرگونه نشانهای از تومور جدید قبل از بروز عوارض کمک کند. اگر نیاز به جراحی دارید، با پزشک خود در مورد آنچه باید انتظار داشته باشید و روند بهبودی صحبت کنید. همچنین مهم است که در مورد خطرات آریتمی یا مشکلات دیگر سیستم الکتریکی قلب خود با پزشک صحبت کنید. حتی پس از برداشتن تومور، ممکن است نیاز به دارو برای مدیریت این مشکلات داشته باشید.
گردآوری:بخش سلامت موزستان