» مذهبی » احکام دینی » حکم رابطه نامشروع با رضایت طرفین از نظر اسلام چیست؟
احکام دینی

حکم رابطه نامشروع با رضایت طرفین از نظر اسلام چیست؟

۱۴۰۳/۱۰/۲۴ 004

در این مقاله از موزستان، با احکام رابطه نامشروع با رضایت طرفین آشنا می شوید. رابطه نامشروع با رضایت طرفین، یکی از گناهان کبیره در اسلام است که تجاوز به حدود الهی محسوب می شود. این عمل، چه با رضایت باشد و چه بدون آن، حرام است و علاوه بر آسیب های اخلاقی و اجتماعی، مجازات های سنگینی در شریعت اسلامی برای آن تعیین شده است.

 

آشنایی با احکام رابطه نامشروع با رضایت طرفین از نظر اسلام

حکم رابطه نامشروع با رضایت طرفین از نظر اسلام

رابطه نامشروع به معنای هرگونه رابطه جنسی غیرمشروع (زنا یا سایر روابط غیراخلاقی) است که خارج از چارچوب شرعی ازدواج صورت می گیرد. از نظر اسلام، این نوع رابطه، چه با رضایت طرفین باشد یا بدون رضایت، حرام است و دارای احکام و مجازات هایی است که در قرآن، احادیث و فقه اسلامی به طور دقیق مشخص شده اند.

 

مفهوم رابطه نامشروع در اسلام :

رابطه نامشروع شامل هر نوع رابطه ای است که خارج از حدود شرع باشد، از جمله:

 

زنا: رابطه جنسی بین زن و مردی که به همدیگر محرم نیستند و عقد نکاح بین آنها جاری نشده است.

لواط: رابطه جنسی بین دو مرد.

مساحقه: رابطه جنسی بین دو زن.

روابط دیگر: شامل لمس، بوسه یا هرگونه ارتباط تحریک آمیز که خارج از چارچوب شرع باشد.

 

حکم شرعی رابطه نامشروع با رضایت طرفین :

رابطه نامشروع با رضایت طرفین نیز از نظر اسلام حرام است. رضایت طرفین در این حکم تأثیری ندارد و گناه و مجازات رابطه نامشروع تغییری نمی کند. قرآن کریم و احادیث پیامبر اکرم (ص) به صراحت زنا و دیگر روابط نامشروع را نهی کرده اند:

 

آیه قرآن:

خداوند در قرآن می فرماید:

 

“وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنَا إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَهً وَسَاءَ سَبِیلًا”

(و به زنا نزدیک نشوید که آن گناهی زشت و راهی ناپسند است.) (سوره اسراء، آیه 32)

 

حدیث پیامبر (ص):

پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

“هیچ گناهی پس از شرک به خدا، بزرگ تر از زنا نیست.”

 

دلایل حرمت رابطه نامشروع

 

حکم رابطه نامشروع با رضایت طرفین :

زنا و رابطع نامشروع در دین اسلام عملی شیطانی و مردود است و عاملان آن مورد غضب و لعنت خدا و فرشتگان قرار می گیرند. از نظر شرع مقدس اسلام و به خصوص آنچه در سوره نور آمده است، مجازات رابطه نامشروع حتی با رضایت طرفین، یک مجازات حدی است که دارای شرایط مجازات حدی است. یعنی مرتکب برای اینکه مشمول این مجازات باشد باید حتما از اینکه یک عمل حرام و غیر قانونی را انجام می دهد آگاه باشد و در انجام این کار آگاهی و اراده داشته باشد و هم چنین بالغ باشد.

 

اگر دو نفر با رضایت یکدیگر و بدون اعتراض درگیر رابطه نامشروع شوند و از یکدیگر نیز شکایتی نداشته باشند، از نظر قانون گذار نظریه قانونی عمومی جرم رخ داده و ممکن است هر دو نفر با مجازات قانونی روبرو شوند حتی اگر شاکی خصوصی نداشته باشند. حکم جرم زنا حدی بوده ،یعنی مجازات آن در شرع تعیین شده و قاضی اجازه تغییر در نوع و میزان آن ندارد اما رابطه نامشروع جرم تعزیری محسوب شده و قاضی بر اساس صلاحدید خود مجازات آن را مشخص می کند. این مجازات به میزان و شدت رابطه نامشروع بستگی دارد و تنها زمانی اجرا می شود که حکم قانونی به صورت قطعی اثبات شده باشد و این اثبات از طریق یکی از شرایط زیر است:

 

• اقرار یکی از طرفین.

• شهادت شاهدان (4 مرد عادل یا 3 مرد عادل و 2 زن عادل) : باید چهار مرد عادل به صراحت شهادت دهند که رابطه نامشروع را با چشم خود دیده اند. اگر تعداد شاهدان کمتر باشد یا شهادت ندهند، مجازات حد اجرا نمی شود و حتی شاهدان ممکن است به دلیل تهمت (قذف) مجازات شوند.

• علم و تشخیص خود قاضی (مدارک پزشکی قانونی و غیره) : قاضی می تواند با دلایل و شواهد قوی به وقوع جرم پی ببرد و حکم صادر کند، اما این مورد باید مطابق با اصول فقهی و شرعی باشد.

• وجود مدارکی نظیر فیلم و عکس و پیام.

• اقرار فرد متهم : اگر فردی چهار بار نزد قاضی اقرار کند که مرتکب زنا یا رابطه نامشروع شده است، مجازات بر او اجرا می شود.

 

مجازات رابطه نامشروع در اسلام

مجازات رابطه نامشروع با توجه به نوع رابطه و شرایط مختلف متفاوت است. مهم ترین این مجازات ها عبارت اند از:

 

الف) زنا

برای افراد محصن (متأهل):

اگر فردی که ازدواج کرده است مرتکب زنا شود و شرایط اثبات آن فراهم باشد، مجازات رجم (سنگسار) برای او در نظر گرفته می شود.

 

برای افراد غیرمحصن (مجرد):

مجازات زنا برای افراد مجرد 1 تا 99 ضربه شلاق است.

 

ب) لواط

برای فرد فاعل و مفعول:

اگر عمل لواط با رضایت طرفین باشد، مجازات آن ممکن است اعدام یا مجازات های دیگر مانند شلاق باشد. این مجازات بر اساس نظر قاضی و شرایط اثبات تعیین می شود.

 

ج) مساحقه

مساحقه (رابطه جنسی بین دو زن) نیز حرام است و مجازات آن طبق شرع 100 ضربه شلاق است.

 

د) روابط دیگر (غیر از زنا)

هرگونه لمس، بوسه یا تماس نامشروع که به زنا منجر نشود، دارای مجازات تعزیری است که قاضی بر اساس شرایط و شدت گناه، نوع مجازات را تعیین می کند. این مجازات می تواند شامل شلاق یا اقدامات اصلاحی باشد.

 

به طور کلی حکم رابطه نامشروع با رضایت طرفین (بدون رابطه دخولی) از 1 تا 100 ضربه شلاق است و تحت شرایطی می تواند به جریمه نقدی نیز تغییر کند. اما اگر ثابت شود که زنا صورت گرفته، این حکم می تواند به اعدام تغییر کند.

 

شرایط اثبات رابطه نامشروع در اسلام

 

دلایل حرمت رابطه نامشروع :

حرمت رابطه نامشروع در اسلام بر اساس دلایل زیر است:

 

حفظ بنیان خانواده: روابط نامشروع موجب فروپاشی خانواده و ایجاد بی اعتمادی میان اعضای آن می شود.

 

پیشگیری از اختلالات اجتماعی: روابط غیراخلاقی منجر به مشکلاتی مانند تولد فرزندان نامشروع، بیماری های مقاربتی، و آسیب های روانی می شود.

 

حفظ کرامت انسانی: اسلام انسان را موجودی شریف می داند و او را از رفتاری که موجب تنزل جایگاه او شود، بازمی دارد.

 

نکات مهم درباره رابطه نامشروع :

• اگر این رابطه به اجبار از جانب یکی از طرفین انجام شود ،تجاوز خواهد بود.

• چنانچه رابطه جنسی بین زن و مردی که حداقل یکی از آنها متاهل باشند صورت گیرد ،زنای محصنه خواهد بود و حکم آن در صورت اثبات سنگسار و در صورت عدم امکان اجرای این مجازات، اعدام خواهد بود. 

 

• اگر زن متاهل و مرد مجرد باشد، فقط زنای زن محصنه و زنای مرد غیر محصنه خواهد بود و مرد فقط به 100 ضربه شلاق محکوم می شود.

 

• حکم رابطه نامشروع برای زن متاهل، مجازات تعزیری درجه 6 و نود و نه ضربه شلاق خواهد بود.

 

• مجازات زنا در صورت اثبات برای دختر و پسری که هردو مجرد باشند، اعدام خواهد بود.

• لمس بدن جنس مخالف به منظور نجات طرف مقابل از مصادیق رابطه نامشروع نیست.

 

• در  رابطه نامشروع ،اگر فرد پیش از اثبات جرم ارتکاب شده اش اقرار کند و یا شاکی از شکایت خود صرف نظر کند، امکان تبدیل و تغییر حکم وجود دارد.

 

• برای تحقق زنا باید یکی از طرفین، مرد و دیگری زن باشد و نزدیکی با خنثی از تعریف زنا خارج می­ گردد.

 

• شخص اکراه شده، می­ تواند به دفاع مشروع از خود پرداخته و اگر این دفاع برابر مقررات شرعی و قانونی صورت گیرد و منجر به قتل متجاوز شود، مسئولیتی متوجه مدافع نخواهد بود؛ یعنی قصاص در حق او جاری نمی­ شود و باید دیه بپردازد و نسبت به اموال تلف شده مسئولیتی ندارد.

 

• اگر شخص دیگری هم به دفاع از مجنی­ علیه بپردازد و مرتکب قتل یا اعمال دیگری شود، مسئولیتی ندارد.

 

• اگر مردی همسر خود را در حال رابطه نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا با مرد اجنبی ببیند، نمی­تواند از مزایای ماده 630 قانون مجازات اسلامی بهره بگیرد و مجاز به قتل و ضرب و جرح آنان نیست.

 

کفاره رابطه نامشروع با رضایت طرفین :

نوع گناهان و افعالی که کفاره دارند، در شرع مقدس مشخص شده است و زنا جزو این موارد نیست، با این حال، برخی مراجع معتقدند علاوه بر کیفر، بهتر است زن و مرد گناهکار به پرداخت کفاره که می تواند آزاد کردن برده، اطعام فقرا یا روزه باشد، اقدام نمایند.

 

توبه و جبران رابطه نامشروع :

اسلام همیشه راه توبه و بازگشت به سوی خدا را برای گناهکاران باز گذاشته است. اگر فردی مرتکب رابطه نامشروع شود و پیش از اثبات آن توبه کند:

 

خداوند گناه او را می بخشد، به شرط آنکه توبه او خالصانه باشد و از گناه خود پشیمان باشد.

پیامبر اکرم (ص) فرمودند:

“التائب من الذنب کمن لا ذنب له.”

(کسی که از گناه خود توبه کند، مانند کسی است که گناهی نکرده است.)

 

در نهایت :

رابطه نامشروع با رضایت طرفین، همانند سایر گناهان کبیره، در اسلام حرام است و مجازات های سنگینی برای آن تعیین شده است. رضایت طرفین تأثیری در کاهش گناه و مجازات ندارد، زیرا این عمل تجاوز به حدود الهی است. با این حال، اسلام همیشه راه بازگشت و توبه را برای گناهکاران باز گذاشته و برکات زیادی برای توبه کنندگان وعده داده است. حفظ تقوا، پایبندی به ارزش های اخلاقی و رعایت حدود شرعی بهترین راه پیشگیری از چنین گناهانی است.

 

گردآوری: بخش مذهبی موزستان

 

به این نوشته امتیاز بدهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  • ×