خنده و شوخ طبعی چیست و منشا آن از کجاست؟

پژوهشگران زیادی تلاش کرده اند به علت خندیدن پی ببرند؛ همانطور که کریستین جارت در مقاله ی سال 2013 خود این معما را در بخش عنوان مقاله عنوان کرد دانشمندان هنوز درحال تلاش برای توضیح این هستند که دقیقا چه چیزی باعث میشود مردم بخندند. درواقع خود مفهوم شوخ طبعی ، گیج کننده است. هر شخصی بصورت شهودی شوخی را درک میکند و لغت نامه ها آن را به سادگی بعنوان « ویژگی سرگرم کننده » تعریف میکنند ، ولی دشوار است که شوخی را طوری تعریف کنیم که تمام جنبه هایش دربرگرفته شود.

خنده چیست و منشأ آن از کجاست؟

خنده یک فرآیند فیزیولوژیک است که منجر به ایجاد تعداد محدودی الگوهای صوتی اختصاصی میشود که فقط از نظر فیزیولوژیک ممکن هستند، پروواین معتقد است که خنده تنها در مخلوقات دارای سیستم زیست شناختی که از کنترل تنفس برخوردارند وجود دارد .

چنانچه ما خنده را بعنوان واکنشی در پاسخ به شوخی در نظر بگیریم، باید به این سوال پاسخ دهیم:شوخی چیست؟

برای شروع میتوان شوخی یا سرگرمی را بصورت پاسخی در برابر یک تحریک خاص در نظر گرفت.

به عبارت دیگر یک حالت خنده‌دار – که یک منشأ کلی برای شوخی در نظر گرفته میشود – بصورت یک عنصر کلی برای موارد مشابه تعریف شده است. برای تمیز دادن خنده حاصل از شوخی و خنده غیرفکاهی اول باید یک تعریف عملی برای شوخی ارائه دهیم که هم ویژگی پاسخ ما و هم ماهیت موضوعات شوخی برانگیز را در بر گیرد.

پرسیدن و حتی پاسخ به سوال« شوخی چیست» الزامی نیست، ولی برای تعریف صحیح یک موضوع آغاز خوبی به شمار میرود . اولین هدف نظریه های شوخ طبعی ، جستجوی توانایی ما برای تعیین و تعریف آن است.

بیش تر تعریف های ارائه شده در مورد شوخی و بذله گویی در تلاش برای تعریف شرایط کافی و لازم برای روی دادن یک شوخی به نحوی ماهیت گرا هستند. بعضی نظریه پردازان عنصر مشترک موجود در تمام انواع شوخی را از شرایط کافی برای روی دادن آن جدا میکنند .

به نظر میرسد که بسیاری از نظریه پردازان در توصیف شرایط لازم برای شوخی بودن پاسخ، با توضیح این که چرا یک چیز به جای چیز دیگر به نظر ما خنده‌دار میرسد ، دچار سردرگمی شده اند.

این سوال که چه عاملی برای خنده‌دار بودن موضوع کافی است جزء اصلی مطالعات این زمینه را تشکیل میدهد ، و باید از اهداف تعریف شده پاسخ ناشی از شوخی متمایز نگاه داشته شود.

گاهی خنده هایی سر داده میشوند که به« خنده های بی دلیل » معروفند.

خوب که بگردیم می توانیم هزاران علت برای« خندیدن بی دلیل » پیدا کنیم. در زیر به بعضی از این علل و انگیزه ها اشاره می کنیم:  

• خنده بر هر درد بی درمان دواست

• خنده بهترین و بی ضرر ترین پزشک است 

• خنده دستگاه ایمنی بدن را تقویت میکند 

• خنده تمامی  عضلات و اندام های بدن را تحریک میکند 

• یک ساعت خندیدن باعث سوختن دویست کالری میشود 

• یک دقیقه خندیدن برابر است با چهل بار تنفس عمیق

• خنده نقش چشمگیری در مبارزه با انداع سرطان ها دارد

• خنده اکسیر جوانی است

• خنده بهترین، ساده ترین، طبیعی ترین و ارزان قیمت ترین راه برای جذابیت و زیبایی صورت است 

• خنده در بهبود روابط انسان بسیار مؤثر است 

• خنده فشار خون را تعدیل میکند 

• خنده همیشه و در هر شرایطی دردسترس است

• خنده دشمن استرس است

• خنده محبویت و جذابیت ایجاد میکند  

• خنده چین و چروک صورت را از بین می برد

• خنده از بیماری های گوارشی پیش‌گیری میکند  

• خنده بهترین درمان بیماری افسردگی است

• خنده هیچ هزینه ای ندارد

• خنده موهبت الهی است

• خنده راهی بسوی موفقیت است 

• خنده سبب تسکین انواع بیماری های دردناک میشود 

• خنده بهترین و ساده ترین شیوه برای پیش‌گیری از بیماری های قلبی است

• خنده سبب ماساژ دادن اندام های داخلی میشود  

• خنده ساده ترین ورزش است

• خنده ذهن را از افکار منفی پاک سازی میکند  

• خنده الودگی ها و ناپاکی ها را از قلب می زداید

• خنده دل ها را به هم نزدیک میکند  

• خنده کلسترول و قند خون را کاهش میدهد  

• خنده روشی مؤثر برای کاهش وزن و مبارزه با چاقی است 

• خنده با تحریک غدد اشکی، چشم ها را شست وشو میدهد 

• خنده مانند گرفتن حمام اکسیژن است 

• خنده قدرت یادگیری را افزایش میدهد  

• خنده مشکلات زندگی را اسان تر میکند 

• و…

گردآوری: بخش روانشناسی موزستان