صدور بیش از ۱۳ میلیون مترمربع پروانه ساخت و درآمد هزاران میلیاردی شهرداری و برج سازان!

پریسا هاشمی در دیده بان ایران نوشت: اعضای شورای شهر تهران چندبار در تذکر پیش از دستور درباره عملکرد کمیسیون ماده 5 انتقاد کرده و خواهان شفاف‌سازی مصوبات این کمیسیون شدند. چند تن از اعضای شورای شهر به صراحت اعلام کردند که این کمیسیون به قلک شهرداری تبدیل شده است.

طبق گزارشی که از آمارهای این کمیسیون به دست دیده ‎بان ایران رسیده است؛ از اواسط سال 1400 که مدیریت شهری دوره ششم سکان شهری را در دست داشتند تا 1402 چیزی بالغ بر 584 مورد در کمیسیون ماده 5 به تصویب رسیده است در حالی که از سال 1391 تا 1400 (طی 10 سال) 893 مصوب شده بود. مدیریت نیروهای انقلابی توانستند در دو سال رکورد 10 سال مصوبات در کمیسیون ماده 5 شکسته شود.

سطح مساحت تراکمی که طرح تفصیلی برای این 584 مورد تعیین کرده 6میلیون و 625 هزار و 800 بوده در حالی که کمیسیون ماده 5 بیش از این سطح تراکم را مصوب کرده و سطح تراکمی 15 میلیون و 692 هزار و 762 را به تصویب رسانده است. در حقیقت سطح تراکمی بالغ بر 9 میلیون و 166 هزار و 967  بیش از سطح تراکمی طرح تفصیلی مصوب کرده است.

مجموع مساحت پروانه‌های صادر شده در سال‌های 1401 و 1402 در شهرداری تهران بیش از 10 میلیون و 370 هزار و 568 مترمربع بوده در حالی که با مصوبات موردی کمیسیون ماده 5 در همین دو سال 13 میلیون و 355هزار و 692 متر مربع بوده است. در حقیقت در این دو سال مصوبات این کمیسیون 2 میلیون و 985هزار و 124 مترمربع بیش از پروانه‌های صادر شده اجازه ساخت و ساز در تهران را صادر کرده است. مساحتی بیش از بر 7 میلیارد و 134 هزار مترمربع مجوز اضافه شده بر ضوابط طرح تفصیلی صادر شده است.

بنابر گزارش دیده بان ایران؛ بیشترین مصوبات کمیسیون ماده 5 متعلق است به مناطق شمالی به ویژه منطقه یک که صدها هزار میلیارد تومان به جیب سازندگان این مناطق سرازیر شده است. در کارگروه فنی اکثر پرونده‌ها بدون در نظرخواهی از اکثریت اعضا و حتی بدون هیچ رای‌گیری مصوب شده است. جالب آن که پرونده‌های موضوعی، موضعی و معابر که به نفع شهر است در کمترین حد ممکن بوده و نزدیک به 89 درصد این پرونده‌ها موردی است. 

نکته مهم اینکه با این مصوبات کمیسیون ماده 5 هزاران میلیارد تومان به شهرداری نصیب شهرداری شده است و باید منتظر ماند دید که نهادهای نظارتی به این موضوع ورود پیدا و با آن برخورد می‌کنند یا باز هم به نامه‌نگاری‌ها ختم می‌شود.