آیا بعد از شنا کردن بدنتان می‌خارد؟
خارش شناگر یک واکنش حساسیتی به انگل های میکروسکوپی است
آیا بعد از شنا کردن بدنتان می‌خارد؟
خارش شناگر شامل بثورات پوستی خارش داری است که بعد از شنا کردن در استخر و یا در آب های آزاد مثل دریاچه اتفاق می افتد. خارش بدن شناگر پس از شنا کردن در دریاچه، استخر و برکه های آب شیرین بیشتر رخ می دهد، ولی گاهی اوقات در آب شور هم اتفاق می افتد.
خارش بدن شناگر یک واکنش حساسیتی (آلرژیک) به انگل های میکروسکوپی است که در داخل پوست پنهان می شوند. انگل های مربوط به خارش شناگر به طور طبیعی در بدن پرندگان آبی و سایر حیواناتی که نزدیک آب زندگی می کنند، وجود دارند. بدن انسان محل مناسبی برای زندگی این انگل ها نیست، لذا بعد از قرار گرفتن در پوست انسان، خیلی زود می میرند. اگرچه این مشکل ناراحت کننده است، ولی معمولا مدت کمی ادامه دارد. بثورات خارش دار پوست معمولا طی چند روز خود بخود از بین می روند.
شما می توانید خارش پوست خود را با مصرف داروهای ضد خارش موجود در داروخانه (بدون نسخه) و یا با تجویز پزشک تسکین دهید.
علائم بیماری خارش شناگر
بثورات پوستی خارش دار در مشکل خارش شناگر، شبیه برآمدگی یا تاول های قرمز رنگ است.این مشکل طی چند دقیقه یا چند روز بعد از شنا کردن در آب استخر یا آب آزاد ظاهر می شود. خارش شناگر معمولا فقط روی قسمتی از پوست بدن که در تماس مستقیم با آب است، اثر می گذارد، یعنی روی قسمتی از پوست که توسط لباس یا مایو پوشیده شده، تاثیر نمی کند. علائم خارش شناگر معمولا با هر بار تماس با انگل ها بدتر می شود.
نکته: افرادی که پوست حساس دارند باید در هنگام خرید مایو به جنس آن دقت نمایند زیرا جنس برخی پارچه ها به گونه ای است که می تواند حساسیت زا باشد.
زمان مراجعه به پزشک
اگر بعد از شنا کردن دچار بثورات پوستی شدید که بیشتر از یک هفته وجود داشت، نزد پزشک متخصص پوست بروید. اگر در محل بثورات پوستی، متوجه وجود چرک و عفونت شدید، به پزشک بگویید.
علل ایجاد خارش شناگر
انگل هایی که باعث بروز مشکل خارش شناگر می شوند، در خون مرغان آبی و حیواناتی که نزدیک آب دریاچه و … زندگی می کنند، وجود دارند، حیواناتی مثل اردک، مرغابی، غاز، قو، سگ آبی و موش آبی. تخم این انگل ها از طریق مدفوع این حیوانات وارد آب می شود. این انگل قبل از آلوده کردن پرندگان و حیوانات و یا انسان، بایستی برای مدتی در داخل بدن یک نوع حلزون زندگی کند. این نوع حلزون ها در نزدیکی خط ساحلی زندگی می کنند، به همین دلیل هم آلودگی به این انگل اغلب در آب های کم عمق و کنار ساحل رخ می دهد.
خارش شناگر از یک فرد به فرد دیگر سرایت نمی کند، لذا نباید نگران ابتلا به این بیماری از فرد مبتلا به آن باشید.
خارش شناگر معمولا خود بخود طی چند روز برطرف می شود
عوامل خطر
هر چقدر زمان بیشتری در آب آلوده به این انگل شنا یا بازی کنید، خطر ابتلای شما به بیماری خارش شناگر بیشتر می شود. کودکان بیشتر از بقیه در معرض ابتلا به این بیماری هستند، زیرا آن ها تمایل دارند در آب های کم عمق بازی کنند و بعد از شنا و آب بازی کمتر خودشان را با حوله خشک می کنند.
برخی افراد نسبت به خارش شناگر حساس تر از بقیه افراد هستند و هر بار که با انگل های مولد این بیماری تماس داشته باشید، حساسیت شما بیشتر می شود، یعنی حساسیت شما با افزایش دفعات تماس شما با این انگل، بیشتر می شود.
عوارض بیماری خارش شناگر
خارش شناگر به ندرت باعث بروز عوارضی در بدن می شود، اما اگر به شدت پوست خودتان را بخارانید، پوست می تواند دچار عفونت شود. لذا سعی کنید پوست تان را نخارانید.
راه تشخیص بیماری خارش شناگر
تشخیص بیماری خارش شناگر سخت است، زیرا بثورات پوستی آن شبیه سایر بیماری های پوستی است. آزمایش خاصی هم برای تشخیص مشکل خارش شناگر وجود ندارد.
راه های درمان بیماری خارش شناگر
خارش شناگر معمولا خود بخود طی چند روز برطرف می شود، اگرچه در برخی موارد بثورات پوستی تا یک هفته وجود دارند.ذشما می توانید با استفاده از داروهای آنتی هیستامین یا پمادهای ضد خارش مثل پماد کالامین، خارش پوست تان را کنترل کنید.
اگر خارش شدید است، با مراجعه به پزشک دارو مصرف کنید.
درمان های خانگی
1- تا جایی که می توانید پوست تان را نخارانید.
2- از پماد یا دارو برای تسکین خارش استفاده کنید.
3- یک پارچه خیس و تمیز روی قسمت های خارش دار قرار دهید.
4- کمی جوش شیرین و آب را با هم مخلوط کنید. مخلوط حاصل را روی قسمت های خارش دار قرار دهید.
راه های جلوگیری از بیماری خارش شناگر
— هر جایی شنا نکنید.
از شنا کردن در آب هایی که خارش شناگر در آنجا شایع است و یا احتمال آلودگی آب وجود دارد، خودداری کنید. همچنین از شنا کردن در آب دریاچه یا برکه ای که حلزون در اطراف آن زیاد است، پرهیز نمایید.
— اگر امکان دارد، در نزدیکی ساحل شنا نکنید.
اگر شناگر ماهری هستید، سعی کنید در آب های عمیق تر شنا کنید، زیرا شنا کردن در نزدیکی ساحل و آب های کم عمق خطر ابتلا به خارش شناگر را در پی دارد. البته برای شنا کردن در آب های عمیق آزاد بایستی مناطق حفاظت شده و تحت نظارت را انتخاب کنید تا خدای نکرده غرق نشوید.
— به پرندگان در نزدیکی محل شنا، خرده نان و غذا ندهید.
— بعد از شنا دوش بگیرید.
فورا بعد از شنا کردن، دوش بگیرید و پوستتان را با حوله کاملا خشک کنید. لباس شنای خودتان را نیز با آب و مواد شوینده بشویید.
منبع : tebyan.net
