پیش بینی یک جامعهشناس: افزایش ۱۵ درصدی مشارکت آرای خاموش؛ یعنی پیروزی پزشکیان
به گزارش توسعه ایرانی، در انتخابات جمعه گذشته هشتم تیرماه بهرغم آنکه همه جناحها تمام عیار به میدان آمده و تا آخرین ساعات رایگیری دعوت به مشارکت کردند؛ با قهر بیش از 60 درصد مردم با صندوقها و عدم مشارکت، انتخابات به دور دوم کشیده شد. همانقدر که چرایی عدم حضور 60 درصد آرای خاموش اهمیت دارد حضور آنها در انتخابات روزجمعه پانزدهم تیرماه نیز دارای اهمیت است. اگرچه به گفته جامعه شناسان بعید است این 60 درصد آرای خاموش در این مدت کوتاه یک هفته ای برای حضور در پای صندوق رای قانع شوند چراکه هیچ روندی در جامعه تغییر نکرده که باعث شود بیش از نیمی از افرادی که حق رای دارند، در انتخابات هفته آینده مشارکت داشته باشند. تقی آزاد ارمکی، جامعهشناس در گفتوگو با «توسعه ایرانی» به عواقب عدم حضور آرای خاموش در انتخابات پرداخته و به موضوعاتی اشاره میکند که تحقق آنها جمعه آینده زمینهساز حضور این اکثریت خاموش در پای صندوق رأی میشود.
این جامعهشناس معتقد است که اگر در دور دوم انتخابات با همین روند مشارکت 40 درصدی پیش برویم و آرای نامزدها در همین حد باشد و یا شاهد مشارکت کمتری باشیم، قطعا نظام سیاسی دچار چالشهای اساسی میشود و با فقدان مشروعیت مواجه میشویم.
وی ادامه داد: وقتی پایگاه مردمی وجود ندارد مشروعیت نظام سیاسی پایین میآید و هر رئیسجمهوری هم که برنده این رقابت شود مشروعیت کافی برای انجام کارهای خود ندارد و مخالفانش بیشتر از مدافعان هستند. یعنی کمتر از 40 درصد موافق داشته است و بیش از 60 درصد رای ندادهاند و در همه موضوعات دچار بحران میشود. اگر هم پیروز انتخابات یک فرد اصلاحطلب باشد که بخش عمده حاکمیت با آن همراه نباشد قطعا دچار دردسرهای زیادی میشود.
این جامعهشناس تصریح کرد: اگر در انتخابات روز جمعه نماینده اصولگرایان پیروز شود با مخالفت بخش عمدهای از نظام سیاسی و نظام مدیریتی و نظام کارشناسی مواجه خواهد شد و کارش پیش نمیرود بنابراین در هر دو صورت به قوه قهریه و فشار و زور تن میدهند و چیزی که در حال حاضر نیز شاهد آن هستیم و این موضوع به ضعف نظام سیاسی و اجتماعی و نهایتا بروز تضادها و بحرانهای مهم کمک می کند.
اصولگراها میترسند از اینکه موجی برای رای دادن پیدا شود
آزاد ارمکی با اشاره به موضوعاتی که از طرف حامیان هر دو کاندیدا درخصوص جلب مردم مورد استفاده قرار میگیرد، خاطرنشان کرد: در چنین شرایطی طبیعی است که هر کدام از طرفین که در انتخابات حضور دارند از روشهایی برای تهییج مردم استفاده کنند. اصولگرایان میگویند دولت پزشکیان دولت سوم روحانی است و با پرش از سه سال دولت مرحوم رئیسی، همه بدبختیها را بر سر دولت روحانی ریختهاند. گویی مشکلات امروز یعنی گرانی گوشت و مسکن و … و همچنین افزایش نرخ دلار و افزایش تورم و بحران در روابط بینالمللی مربوط به این سه سال نیست و ناشی از عملکرد دولت روحانی است. در واقع اصولگرایان از این سه سال عبور کرده و همه را به دولت روحانی نسبت میدهند و مردم را میترسانند که دولت جدید که بیاید دوباره این وضعیت را تکرار میکند. این کار و این رفتار اصولگرایان باعث میشود افرادی که میخواستند رای بدهند رای ندهند و این طور نیست که با این کار افراد برای رای دادن ترغیب شوند. اصولگراها میترسند از اینکه موجی برای رای دادن پیدا شود و تلاش میکنند افرادی که میخواستند رای بدهند بترسند و رای ندهند.
اصلاح طلبان جامعه را به رای دادن ترغیب میکنند
وی با اشاره به مطرح شدن موضوعاتی مانند اینکه اجازه نمیدهیم ایران به دست طالبان بیافتد از سوی برخی از طرفداران پزشکیان گفت: اما در مقابل اصلاحطلبان مسائلی را مطرح میکنند از جمله این که جلیلی و تیم وی میخواهند محدودیت ایجاد کنند و ممکن است مانند طالبان باشند و در واقع با این صحبتها میخواهند جامعهای را که رای نمیدهند ترغیب کنند به رای دادن. بنابراین دو سیاست متفاوت در اینجا وجود دارد یکی برای اینکه جامعه رای ندهد و دیگری برای اینکه مردم مشارکت بیشتری داشته باشند، تلاش میکنند.
این جامعه شناس تصریح کرد: به نظرم باید صبر کنیم و ببینیم که کدام یک میتوانند موفق شوند. معتقدم که آن 60 درصد که رای ندادهاند بیش از آن که گزاره دولت سوم روحانی را بپذیرند گذاره طالبانیزم را خواهد پذیرفت و نشان می دهد که جامعه دارد به این موضوع حساس میشود که اگر جلیلی بیاید میخواهد در حوزههایی مانند زنان و سیاست خارجی سختگیری داشته باشد و همان سیاستهای آقای رئیسی را پیش ببرد و ما با بحرانهایی مواجه خواهیم شد و به نظر میرسد این موضوع میتواند زمینه شکلگیری درصدی از مشارکت باشد که پزشکیان را در این رقابت پیروز کند.
آزاد ارمکی درباره اینکه آیا شفاف بودن کاندیداها در بیان نظراتشان در خصوص موضوعات مختلف مانند زنان میتواند باعث افزایش مشارکت در انتخابات شود، گفت: قطعا این بهترین راه است اما باید ببینیم که اصلا در مناظرات یا برنامههایی که برای کاندیداها در نظر گرفته میشود، سازهای که مناظره را اداره میکند حاضر حاضر به طرح این موارد هست یا صرفا یک سری سوالات گمراه کننده مطرح میشود. متاسفانه سوالاتی که مطرح میشود به گونهای است که نامزدها نتوانند به موضوعات اساسی بپردازند سوالات کلی و انتزاعی طرح میشود و نظام کارشناسی که سوالات را طراحی میکند سوالات مانده در کتابها را مطرح میکند تا اینکه به موضوع مقاومت زنان، مقاومت دانشجویان، مهاجران، روابط با آمریکا و دلدادگی و وادادگی به چین و بلاتکلیفی نظام سیاسی بپردازد. سوالات درباره این موضوعات خیلی روشن و شفاف است که کاندیداها میتوانند مواضع خود را روشن در خصوص آنها بیان کنند اما متاسفانه به گونهای مدیریت میشود که نامزدها در این موارد صحبت نکنند، اما این هنر یک نامزد است که به سراغ مسائل اساسی برود و دیگری را وادار به گفتگو کند از همینرو در اینجا نقش پزشکیان بسیار مهم است تا جلیلی را به چالش بکشد.
وی پیشبینی کرد که 15 تیر، اگر انتخابات مهندسی نشود، رقابت فشرده و تنگاتنگ خواهد بود و پزشکیان در نهایت برنده است؛ اما اگر مهندسی صورت بگیرد اینگونه نیست و برای گریز از این شرایط، باید تا 15 درصد افزایش مشارکت داشته باشیم تا پزشکیان پیروز انتخابات شود.