شهر بنگار یا قلعه بانگره: جن زده ترین مکان در هند

شهر بنگار ؛شاهکار تاریخی هند با برجستگی‌ های فرهنگی و معماری

شهر بنگار (به انگلیسی: Bhangarh) یا قلعه بنگار (به انگلیسی : Bhangarh Fort) در کشور هند و شمال ناحیه راجستان قرار دارد که در گذشته ، با شکوه و عظمت بوده و مردم زیادی در آن سکونت داشته اند ولی به یک باره متروکه شده است و به عنوان ترسناک ترین مکان در آسیا شناخته می شود. 

ساخت این شهر به سال 1573 برمیگردد ولی هنوز علت متروکه شدن آن مشخص نشده است و هیچ کس نمیداند چرا این شهر متروکه شده، آیا مردم بنگار دیارشان را ترک کرده اند یا قتل عام شده اند؟

در کنار ارزش تاریخی این مکان ، اتفاقاتی که پشت سر هم در آن افتاده است و دلایل متروکه شدن آن و افسانه های مبهمی که از این واقع به جا مانده است ، باعث جذابیت این شهر شده است. 

براساس افسانه ها شب هنگام ارواحی در میان خرابه های  شهر پرسه می زنند ، گویی این شهر توسط ارواح تسخیر شده است. در افسانه های شهر بنگار آمده است که اگر در شب با تاریک شدن هوا در بنگار بمانید ، روح مردمانش داستان واقعی این شهر را برایت تعریف خواهند کرد به همین دلیل بعد از غروب آفتاب بازدید از شهر بنگار ممنوع شده است. 

داستان ترسناک قلعه بنگار برای ساخت یک فیلم هندی هم مورد استفاده قرار گرفته است. 

شهر بنگار کجاست؟

شهر بنگار در 40 کیلومتری جیپور ، 86 کیلومتمری الوار و 300 کیلومتری از دهلی نو قرار دارد. 

آدرس : هند ، آلوار ، شهر بنگار

زمان بازدید ، همه روزه 6 – 18 است ، حدودا بازدید از تمام شهر بین 3 – 4 ساعت طول می کشد. 

معمولا از شهرهای نزدیک به بنگار می توانید با تورهای یک روزه به دیدن این شهر نفرین شده بروید. 

تاریخچه شهر بنگار

افسانه های شهر بنگار با تاریخچه این شهر در هم آمیخته اند و اتفاقاتی که در طول تاریخ منجر به متروکه شدن شهر ، شده اند را بیان می کند. در حدود سال 1573 در دوران حکومت بهاگونت داس Bhagwant Das ، پادشاه راجستان ، شهر بگار با قلعه هایی تاریخی ساخته شد و تبدیل به محل سکونت پسر کوچک شاه ، مادهو سینگ Madho Singh گردید. مادهو سینگ در اکثر جنگ ها با پدر و برادرانش همراه بود و در بنگار حکومت میکرد. 

در زمان حکومت او بیش از 200 خانواده با جمعیت 1600 نفر در بنگار زندگی می کردند تا این که پسرش چتهار سینگ Chhatr Singh حاکم بنگار شد ولی خیلی زود در سال 1630 از دنیا رفت. بعد از مرگ چتهار سینگ ، بنگار کم کم متروکه شد و در سال 1738 کاملا خالی از سکنه گردید. افسانه های متعددی برای علت متروکه شدن شهر بنگار وجود دارد که شنیدنشان خالی از لطف نیست. 

افسانه مرد مرتاض 

افسانه اول مربوط به داشتان بابا بالاق نات  Baba Balanath ، مرد مرتاضی است که در بنگار زندگی می کرده است. بابا بالاق نات معتقد بوده که هیچ خانه ای در شهر نباید از خانه او بلندتر ساخته شود و بر خانه او سایه بیندازد و به همین خاطر هر بنایی که بلندتر از خانه او ساخته می شده را تخریب می کرده است. همین خرابکاری باعث شده که به مرور مردم بنگار از شهر بروند تا زندگی آرام تری را تجربه کنند. 

افسانه نفرین جادوگر

افسانه دوم می گوید که شهر بنگار اسیر نفرین یک جادوگر عاشق شده است. 

جادوگری ماهر به نام ان کی سینها  N.K. SINHA عاشق یکی از شاهزاده خانم های زیباروی بنگار به نام راتناواتی Ratnavati می شود که شاهزاده های زیادی در تلاش برای بدست آوردن او بودند.

جادوگر عاشق که میدانست در رقابت میان شاهزاده ها هیچ جایگاهی برای ازدواج با شاهزاده خانم ندارد، تصمیم می گیرد تا از جادویش کمک بگیرد.

یک روز در حالی که شاهزاده خانم 18 ساله برای خرید عطر به بازار می رود ، جادوگر جوان و عاشق او را می بیند و تصمیم میگیرد معجونی به شاهزاده خانم بدهد تا مهرش را به دل او بیندازد.

حیله جادوگر به جای نمی رسد و شاهزاده خانم از جادوی او باخبر شده و جادوگر را پس می زند و دستور به قتل او میدهد. سربازان جادوگر را به لبه صخره او برده و او را به پایین پرت می کنند ، جوان جادوگر در حین سقوط از صخره ، شهر را نفرین کرده و فریاد می زند که به زودی بنگار نابود خواهد شد و هیچ کس در آن زندگی نخواهد کرد. 

ظاهرا نفرین جادوگر کارساز بوده است و بعد از نفرین او مغولان به شهر حمله کردند و تمام 10 هزار سکنه از جمله شاهزاده خانم را به قتل رساندند و شهر را تبدیل به مخروبه کردند که تا امروز پناهگاه روح مردمان شهر است. 

هندی ها این ویرانی را به نفرین  جادوگر نسبت دادند و می گویند از همان روز ، شهر بنگار اسیر نفرین شده است. 

خرابه های روح زده بنگار

بعد از متروکه شدن ، فعالیت های ماوراءالطبیعه در بنگار رخ می دهد. گفته می شود زمانی که خورشید غروب می کند و تاریکی شب ، شهر را فرا می گیرد ، ارواح مردمان بنگار به خانه هایشان بازمیگردند که امروزه چیزی به جز خرابه از آنها باقی نمانده است. 

به گفته مردم محلی صداهایی از این خرابه ها شنیده می شود و گاهاً ارواحی در شهر دیده می شوند. 

انگار شب که می شود قدرت ارواح ، شهر را در بر می گیرد ، به همین دلیل است که حضور افراد بعد از غروب آفتاب در بنگار ممنوع شده است. 

این قانون بر لوحی که در ابتدای شهر نصب شده است ، دیده ایم شود. 

حتی هیچ حیوانی در مخروبه های بنگار زندگی نمی کند و از این مکان نفرین شده دوری می کنند. فقط گاهی اوقات در روشنایی روز میتوانید میمون هایی را روی خرابه های شهر ببینید.

نفرین شهر بنگار و سفری بی بازگشت

با وجود همه هشدارهایی که به گردشگران داده می شود و برخوردهای جدی و قانونی که با افراد قانون شکن در این منطقه می شود ولی هنوز هم عده ای ماجراجوهستند که میخواهند خطر را به جان بخرند و در تاریکی به بنگار بروند و از نزدیک ارواح بنگار را ببینند. 

ولی همیشه حضور شبانه در بنگار ، منجر به نفرین بازدیدکنندگانش می شود ، از جمله :

دو جوان محلی که تصمیم می گیرند شب را در بنگار بمانند ، هیچ گاه بازنگشتند تا دیده هایشان را برای کسی تعریف کنند.

جوانی با تجهیزات نورپردازی ، شبانه به بنگار می رود تا شاید روحی را اسیر کند ولی در چاله ای که وسط یکی از گذرگاه ها بود سقوط میکند،خوشبختانه دوستانش او را نجات میدهد و با اتومبیلی به بیمارستان منتقل میکنند ولی در مسیر به علتی نامعلوم ، تصادف می کنند و هر 3 نفر جانشان را از دست می دهند. 

عده ای می گویند در سکوت شب در این مخروبه ها صداهای آواز و موسیقی یا فریاد می شنوند و نورهایی مشاهده می کنند که منبعش مشخص نیست. 

گردشگری در شهر بنگار

امروزه بنگار تبدیل به یک مکان گردشگری شده است و گردشگران برای دیدن مخروبه ها به آنجا می آید شاید امید دارند با ارواح برخورد کنند. 

دولت هند برای مخافظت از این بنای مرموز و تاریخی اقداماتی انجام داده است. مرکزی به نام ASI وظیفه محافظت و کنترل این مکان را به دست گرفته ولی دفتر این مرکز به دلیل ترسی که در منطقه وجود دارد ، در بنگار نیست، حتی مقامات دولتی هم نمیخواهند نزدیک این منطقه باشند به همین دلیل دفترشان را چندین کیلومتر دورتر بازگشایی نمودند. 

اگر علاقمند به مکان های ترسناک و نفرین شده هستید میتوانید به شهر بنگار هند سری بزنید و در کوچه پس کوچه های تاریخی شهر قدم بزنید و از زیبایی تپه های آراوالی که مشرف به شهر هستند لذت ببرید.

از معابد شهر بنگار که با سنگ های مرمر و با ظرافت بالا ساخته شده اند و روزگاری محل عبادت بوده اند بازدید کنید ولی یادتان باشد که حتما قبل از غروب آفتاب ، شهر را ترک کنید. 

گردآوری : بخش گردشگری موزستان