» اخبار » اخبار علمی و آموزشی » درخواست دانشمندان برای ثبت زباله‌های فضایی مریخ
اخبار علمی و آموزشی

درخواست دانشمندان برای ثبت زباله‌های فضایی مریخ

۱۴۰۳/۱۰/۰۷ 005

گروهی از دانشمندان معتقدند انسان‌ها اکنون در حال گذراندن یک «مرحله آغازین تاریخی» در مهاجرت به سراسر منظومه شمسی هستند؛ بنابراین مصنوعات انسانی رهاشده در مریخ باید فهرست‌بندی شوند تا روند مهاجرت انسان به ماورای زمین ثبت شود.

به گزارش ایرنا از وبگاه اِسپِیس، گروهی از دانشمندان خواستار تهیه فهرستی از مصنوعات انسانی به‌جامانده در مریخ، از فضاپیماها و فرودگرها (بخشی از ناو که از بقیه جدا شده و روی سطح ماه یا سایر مکان‌ها فرود می‌آید) گرفته تا مریخ‌نوردها و کاوشگرها و زباله‌های دیگر، با هدف مستندسازی اولین قدم‌های انسان‌ها در اکتشافات بین سیاره‌ای شدند.

 

جاستین هولکامب (Justin Holcomb)، دانشمند انسان‌شناس دانشگاه کانزاس در آمریکا، در بیانیه رسانه‌ای گفت: استدلال اصلی ما این است که انسان‌های خردمند (Homo sapiens) پراکنده شده‌اند؛ این پراکندگی ابتدا از آفریقا شروع شد، سپس به قاره‌های دیگر رسید و اکنون در محیط‌های خارج از جهان آغاز شده است.

 

به گفته دانشمندان، 300 هزار سال پیش، حداقل 9 گونه از انسان در کره زمین وجود داشتند؛ اما امروزه فقط هوموساپینس یا گونه انسان‌ خردمند، باقی مانده است.

 

هولکامب و همکارانش معتقدند انسان‌ها در حال حاضر در حال گذراندن یک «مرحله آغازین تاریخی» در مهاجرت به سراسر منظومه شمسی هستند.

 

مریخ به عنوان نزدیک‌ترین سیاره همسایه زمین، مقصد اصلی اکتشافات خارج از جهان انسان‌ها بوده است. پژوهشگران تخمین می‌زنند تا سال 2022 میلادی حدود 9 هزار و 979 کیلوگرم زباله انسان‌ساخت در سطح مریخ پراکنده شده باشد.

 

این گروه پژوهشی در مقاله خود که در نِیچِر اَسترانومی (Nature Astronomy) منتشر شده، نوشتند: از سال 1971 میلادی، حداقل 16 مأموریت به توسعه پرونده باستان‌شناسی مریخ کمک کرده است. محوطه‌های باستانی سیاره سرخ شامل مکان‌های فرود و سقوط است که در آن‌ها مصنوعاتی از جمله کاوشگرها، فرودگرها، مریخ‌نوردها و انواع زباله‌های رهاشده در هنگام فرود مانند تور، چتر نجات، قطعات چرخ‌های آلومینیومی (مثلاً از مریخ‌نورد کنجکاوی)، پتوهای محافظ حرارتی و حفاظ‌ها یافت می‌شوند.

 

جامعه علمی بسیاری از این بقایای فعالیت‌های انسان‌ها را «زباله فضایی» نامیده است؛ اما هولکامب استدلال می‌کند که این اجسام از منظر باستان‌شناسی و زیست‌محیطی دارای ارزش چشمگیری هستند. باید مراقب بود که در مأموریت‌های آتی فضایی به این اجسام آسیبی وارد نشود.

 

 

به این نوشته امتیاز بدهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  • ×