شعر کودکانه و زیبای پرواز

شعرهای زیبا درباره پرواز

پرواز، همواره برای انسان‌ها نماد آزادی و بی‌مرز بودن بوده است. از زمان‌های دور، بشر چشم به آسمان دوخته و در دل رویاها، آرزوی پرواز را در سر پرورانده است. وقتی که پرنده‌ای به آسمان می‌پرد، گویی دنیای جدیدی را به روی خود می‌گشاید؛ دنیایی از آرامش، شور، و بی‌پایانی که در آن هیچ محدودیتی وجود ندارد. هر حرکت بال‌ها، به مانند نغمه‌ای است که در دل طبیعت طنین می‌اندازد و یادآور آزادی‌هایی است که ما به دنبال آنیم.

اما پرواز تنها مختص پرندگان نیست؛ این آرزو در دل انسان‌ها هم نهفته است. شاید نه بال‌های واقعی داشته باشیم، ولی در دل‌مان خواسته‌ای عمیق برای پرش به سوی ناشناخته‌ها و رسیدن به اوج داریم. در این مقاله، همراه با هم، پرواز را از زاویه‌ای متفاوت خواهیم نگریست. از آسمان‌های دور دست تا مرزهای خیال، سفری خواهیم داشت به دنیای رؤیاها، جایی که پرواز نه تنها یک حرکت فیزیکی است، بلکه یک سفر درونی به سوی آزادی، امید، و تحقق آرزوها.

پرواز

گفتم کبوترجان بیا

این بال‌ها را باز کن

در آسمان نیلگون

پرواز کن، پرواز کن

********

تا دست را بر هم زدم

او بال‌ها را باز کرد

در آسمان نیلگون

شاد و سبک پرواز کرد

از جلوه‌ی پرواز او

گویی دل من باز شد

همراه او چشمان من

در گردش و پرواز شد

********

پرواز شادی‌بخش او

شادی به جانم باز داد

جان مرا در آسمان

همراه خود پرواز داد

محمود کیانوش

شعر کودکانه درباره پرواز:

پرنده‌ای کوچولو، با بال‌های نرم

بر فراز آسمان، از دل شب و صبح

پَر زد و پَر زد، با شوق و امید

به سوی خورشید، به سوی یک دنیای جدید

********

از دشت‌ها و درخت‌ها گذشت

در بادهای ملایم با دل خوش نشست

در دلش آرزوهای بزرگ داشت

پرواز، تنها راهی بود که می‌شناخت

********

“پرواز یعنی آزادی”، این را خوب می‌دانست

که با هر بال، به هر کجا که بخواهد می‌رود، بی‌پایان

در آسمان‌ها، هیچ‌چیز مانع نیست

هیچ مرزی برای رویاها، برای پرنده‌ها نیست

به کوه‌ها و دریاها نگاه کرد

در دل شب، نور ماه را تماشا کرد

به همه جا می‌رفت، همیشه شاد

گویی در دل آسمان، خانه‌اش بود، بی‌گناه

********

هر بار که می‌پرید، دنیا برایش نو می‌شد

با هر لحظه که در هوا می‌چرخید، دلش باز می‌شد

برای او پرواز، نه فقط یک حرکت بود

بلکه راهی برای پیدا کردن خوشبختی و امید

********

پرنده کوچولو در دل آسمان شناور

با بال‌هایش می‌گفت: “من همیشه آزاد خواهم بود”

و از آن پس، در دل هر کودکی

پرواز یک رویا شد، یک آرزو، یک امید بی‌پایان

گردآوری: بخش کودکان موزستان