پتروشیمی میانکاله با ۴۰ تریلی تجهیزات به طبیعت حمله کرد
میانکاله امروز به کاروانسرایی متروک می‌ماند که تنها ردپای پرندگان مهاجر بر ماسه‌های خشکیده‌اش باقی مانده است. سوال اینجاست: آیا این تالاب، قربانی توسعه‌ای می‌شود که حتی طبق قوانین داخلی ممنوع است؟ یا شاید باید پرسید: چرا نهاد‌های نظارتی در برابر نقض سیستماتیک قوانین توسط قدرت‌مداران سکوت اختیار کرده‌اند؟ پاسخ را شاید بتوان در سطر‌های پنهان قرارداد‌های اجاره، در سکوت رسانه‌های رسمی، و در شبکه‌های لابی پشت پرده جست. اما یک واقعیت انکارناپذیر است: اگر میانکاله بمیرد، نه‌تنها شمال ایران، که وجدان زیست‌محیطی یک ملت به تاریخ خواهد پیوست.
