دلیریوم ترمنس یا جنون الکلی؛ خطرات و تاثیرات بر سلامت بدن
دلیریوم ترمنس یا جنون الکلی ؛ علائم، علت‌ها و روش‌های درمان
دلیریوم ترمنس (DTs) شدیدترین نوع ترک الکل است. این وضعیت ممکن است تهدیدکننده حیات باشد. در حالی که قابل درمان است، این بیماری نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارد. این وضعیت با راهنمایی پزشکی حرفه‌ای و برنامه‌های تخصصی که به افرادی که می‌خواهند مصرف الکل خود را کاهش دهند یا به طور کامل از نوشیدن الکل دست بکشند، قابل پیشگیری است.
دلیریوم ترمنس چیست؟
دلیریوم ترمنس (DTs) شدیدترین شکل ترک الکل است. این وضعیت گاهی ممکن است تهدیدکننده زندگی باشد. DTs زمانی ممکن است اتفاق بیفتد که فردی با اختلال استفاده از الکل، به ویژه اختلال استفاده از الکل متوسط یا شدید، به طور ناگهانی از نوشیدن الکل دست بردارد.
مصرف طولانی‌مدت الکل اثر مانند کشمکش در بدن شما ایجاد می‌کند. الکل از یک طرف، فعالیت سیستم عصبی مرکزی (CNS) را کند می‌کند. CNS بدن شما را از طریق فرآیندهای خودکار مانند تنفس و ضربان قلب کنترل می‌کند. الکل یک داروی افسرده‌کننده است، بنابراین این فعالیت را کند می‌کند. سیستم عصبی مرکزی از طرف دیگر، با افزایش فعالیت خود سعی می‌کند که تعادل را حفظ کند. با گذشت زمان، CNS تنظیمات خود را تغییر می‌دهد و سطح فعالیت بالاتر را به عنوان حالت جدید خود می‌بیند.
اگر به طور ناگهانی نوشیدن الکل را قطع کنید، مانند رها کردن طناب توسط طرف الکل است. به طور ناگهانی، سیستم عصبی مرکزی دیگر نیازی ندارد که علیه الکل فعالیت خود را افزایش دهد تا سطح فعالیت در وضعیت مناسبی قرار گیرد. اما CNS نمی‌تواند سطح فعالیت خود را به سرعت کاهش دهد. این به این معنی است که سیستم عصبی مرکزی بسیار فعال‌تر از آنچه که نیاز است می‌شود، به طوری که بر فرآیندهای خودکار بدن تأثیر منفی می‌گذارد و این باعث ایجاد دلیریوم ترمنس می‌شود.
این وضعیت چقدر رایج است؟
اختلال مصرف الکل شایع است. حدود 29٪ از بزرگسالان در ایالات متحده در طول زندگی خود به این اختلال مبتلا می‌شوند. از میان این افراد، تقریباً 1٪ تا 1.5٪ دچار دلیریوم ترمنس خواهند شد.
علائم دلیریوم ترمنس
علائم دلیریوم ترمنس ممکن است متنوع باشد و برخی از آنها شناخته شده‌تر از بقیه هستند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• لرزش یا تکان خوردن: این‌ها یکی از رایج‌ترین (و کلیشه‌ای‌ترین) علائم دلیریوم ترمنس هستند و بیشتر در دست‌ها ظاهر می‌شوند.
• گیجی: این نوعی دلیریوم است که مختص ترک الکل است (پزشکان این وضعیت را گاهی “تغییر وضعیت ذهنی” می‌نامند). این وضعیت همراه با لرزش است که به نام دلیریوم ترمنس شناخته می‌شود.
• تحریک‌پذیری یا اضطراب: این می‌تواند منجر به رفتارهای تهاجمی یا جنگجوانه شود.
• علائم روان‌پریشی: افراد مبتلا به دلیریوم ترمنس ممکن است توهمات داشته باشند، دیدن، شنیدن یا احساس کردن چیزهایی که واقعاً وجود ندارند. علائم دیگر روان‌پریشی نیز ممکن است شامل پارانویای شدید باشد.
• اختلالات حسی و سردرگمی: افراد مبتلا به دلیریوم ترمنس معمولاً آگاهی کمتری از محیط اطراف خود دارند زیرا حواس آنها به درستی کار نمی‌کنند.
• تعریق شدید: افراد مبتلا به دلیریوم ترمنس در دوره‌هایی تعریق شدید و قابل توجه خواهند داشت که به صورت متناوب ظاهر می‌شود.
• تشنج: این‌ها معمولاً قبل از آنکه ترک الکل به دلیریوم ترمنس تبدیل شود، شروع می‌شوند. تشنج‌ها می‌توانند خطرناک یا حتی کشنده باشند اگر به وضعیت اپی‌لپتیکوس تبدیل شوند.
• دمای بدن بالا (هیپرهترمیا).
• سردرد.
• تهوع و استفراغ.
• ضربان قلب سریع (تاکی‌کاردی).
علل دلیریوم ترمنس (DTs) چیست؟
تنها علت دلیریوم ترمنس، ترک الکل است که زمانی اتفاق می‌افتد که فرد مبتلا به اختلال مصرف الکل به طور ناگهانی مصرف الکل را قطع کند. علائم معمولاً بین یک تا سه روز پس از آخرین نوشیدنی ظاهر می‌شوند و معمولاً شدیدترین علائم چهار تا پنج روز بعد از آخرین نوشیدنی مشاهده می‌شود.
عوامل خطر برای دلیریوم ترمنس
چندین عامل خطر وجود دارد که می‌تواند احتمال بروز دلیریوم ترمنس را افزایش دهد. این عوامل عبارتند از:
• سابقه شخصی علائم ترک الکل، از جمله تشنج و دلیریوم ترمنس.
• چندین مورد قطع مصرف الکل سنگین.
• مصرف سنگین الکل (هرچه مصرف بیشتر باشد، خطر بیشتر است).
• وجود هر نوع دیگر اختلال مصرف مواد به طور همزمان، به ویژه داروهای آرامبخش یا خواب‌آور (داروهای القا کننده خواب). این مواد نیز فعالیت CNS را کاهش می‌دهند.
• افزایش سن. احتمال بروز دلیریوم ترمنس با افزایش سن بیشتر می‌شود. ترک الکل و دلیریوم ترمنس در افراد زیر 30 سال نادر است.
• مشکلات پزشکی دیگر. این شامل کمبودهای تغذیه‌ای یا سایر شرایط پزشکی مانند بیماری‌های قلبی و کبدی است.
عوارض دلیریوم ترمنس
اختلال مصرف الکل و دلیریوم ترمنس می‌توانند باعث عوارض متعددی شوند که بسیاری از آنها جدی هستند. این عوارض شامل موارد زیر است:
• کمبودهای تغذیه‌ای، به ویژه سندرم ورنیکه-کرساکوف (کمبود ویتامین B1 ناشی از الکل).
• تشنج‌ها.
• اضطراب و افسردگی.
• اختلالات خواب.
• مشکلات قلبی و گردش خون.
تشخیص دلیریوم ترمنس
پزشک، معمولاً پزشک اورژانس یا سایر متخصصان، می‌توانند دلیریوم ترمنس را بر اساس ترکیبی از روش‌ها و ابزارها تشخیص دهند. این‌ها شامل موارد زیر هستند:
• معاینه فیزیکی.
• معاینه عصبی.
• فهرست‌های تخصصی با ابزارهای امتیازدهی که نشان می‌دهند چقدر احتمال دارد دلیریوم ترمنس بر اساس علائم موجود باشد. یکی از این ابزارها مقیاس ارزیابی ترک الکل موسوم به CIWA-Ar است.
• آزمایشات آزمایشگاهی.
• آزمایش‌هایی که برای تشخیص دلیریوم ترمنس انجام می‌شود.
بیشتر آزمایشات که به تشخیص دلیریوم ترمنس کمک می‌کنند در آزمایشگاه و با استفاده از نمونه‌های خون یا ادرار انجام می‌شوند. این آزمایشات به بررسی مشکلات در موارد زیر می‌پردازند:
• عملکرد ارگان‌ها، به ویژه کبد، کلیه‌ها و قلب.
• سطح الکل خون.
• آزمایش ادرار برای مواد مخدر.
• سطح الکترولیت‌ها.
سایر آزمایش‌ها بسته به علائم یا مشکلات بهداشتی دیگر ممکن است انجام شوند. پزشک شما می‌تواند اطلاعات بیشتری درباره آزمایشاتی که برای شما یا عزیزانتان توصیه یا استفاده شده است، بدهد.
درمان دلیریوم ترمنس
دلیریوم ترمنس درمان پذیر است اما قابل درمان قطعی نیست. از آنجا که گیجی یکی از علائم اصلی دلیریوم ترمنس است، افرادی که به این بیماری مبتلا هستند نمی‌توانند انتخاب‌های آگاهانه‌ای برای درمان خود داشته باشند. ممکن است لازم باشد خانواده یا عزیزان شما تصمیماتی بگیرند اگر شما قادر به انجام این کار نباشید.
یکی از اولویت‌ها در درمان این وضعیت کاهش فعالیت سیستم عصبی مرکزی است. پزشک شما این کار را با استفاده از داروهایی که فعالیت CNS شما را کاهش می‌دهند، انجام خواهد داد. انواع مختلفی از داروها برای این منظور وجود دارد.
درمان دلیریوم ترمنس معمولاً با داروهای آرامبخش شروع می‌شود. این داروها به کاهش فعالیت CNS کمک می‌کنند، که منبع بیشتر مشکلات خطرناک دلیریوم ترمنس است. رایج‌ترین داروهای آرامبخش بنزودیازپین‌ها هستند، اما انواع دیگر داروها نیز ممکن است استفاده شوند. در موارد نادر، افرادی که فعالیت CNS آنها بسیار بالا است ممکن است نیاز به بیهوشی عمومی داشته باشند تا به طور کامل بی‌حس شوند و از علائم خطرناک دلیریوم ترمنس جلوگیری کنند.
بسیاری از افراد مبتلا به دلیریوم ترمنس همچنین دچار کم‌آبی بدن، عدم تعادل الکترولیت‌ها یا کمبود مواد معدنی هستند. پزشک شما می‌تواند با تزریق وریدی ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری این مشکلات را درمان کند. برخی تزریقات به طور ویژه برای این نوع وضعیت‌ها آماده شده‌اند. یکی از این تزریقات که پزشکان آن را “کیسه موز” می‌نامند (زیرا محلول داخل آن زرد است)، شامل ویتامین B1 (تیامین)، B9 (فولات)، مولتی‌ویتامین، محلول الکترولیت و موارد دیگر است.
درمان اختلال مصرف الکل
مشکل اصلی که باعث دلیریوم ترمنس می‌شود، اختلال مصرف الکل است. هدف بلندمدت بعد از درمان دلیریوم ترمنس، درمان اختلال مصرف الکل است. روش‌های درمانی مختلفی برای اختلال مصرف الکل وجود دارد. دریافت درمان برای این اختلال می‌تواند احتمال بروز دلیریوم ترمنس در آینده را کاهش دهد.
عوارض جانبی درمان‌ها
عوارض درمان دلیریوم ترمنس عمدتاً به درمان‌هایی که دریافت می‌کنید بستگی دارد. از آنجا که داروها و روش‌های درمانی مختلفی وجود دارند، عوارض جانبی می‌توانند بسیار متفاوت باشند. پزشک شما بهترین فرد برای اطلاع‌رسانی در مورد عوارض احتمالی است که ممکن است بعد از بهبود علائم و رفع گیجی با آنها مواجه شوید. پزشک همچنین ممکن است به عزیزانی که مجاز به دانستن اطلاعات و تصمیم‌گیری در مورد مراقبت از شما هستند، این اطلاعات را ارائه دهد.
چه چیزی در یک نوشیدنی وجود دارد؟
یک نوشیدنی معادل 14 گرم الکل خالص است که می‌تواند به شکل‌های مختلفی باشد، زیرا برخی از اشکال الکل غلظت بالاتری نسبت به سایرین دارند. هر یک از مثال‌های زیر معادل یک نوشیدنی است:
• آبجو: 5٪ الکل (12 اونس مایع)
• مالت لیکور: 7٪ الکل (8 تا 9 اونس مایع)
• شراب: 12٪ الکل (5 اونس مایع)
• مشروبات الکلی (بوربن، جین، رم، تکلا، ودکا، ویسکی): 40٪ الکل (1.5 اونس مایع)
پیش‌آگهی / چشم‌انداز
اگر دلیریوم ترمنس دارید، چه انتظاری باید داشته باشید؟ اگر شما دچار دلیریوم ترمنس باشید، گیجی یکی از علائم اصلی است که تجربه خواهید کرد. شما قادر نخواهید بود آنچه که در اطراف شما یا با شما اتفاق می‌افتد را درک کنید. همچنین ممکن است دچار توهم شوید، به این معنا که شما چیزهایی را ببینید یا بشنوید که به نظر شما واقعی هستند اما در واقع وجود ندارند.
به دلیل این علائم، شما قادر به تصمیم‌گیری در مورد مراقبت‌های پزشکی خود نخواهید بود. پزشکان شما را برای تثبیت وضعیت درمان خواهند کرد (مگر اینکه دستور پزشکی پیشین برای آنها ثبت کرده باشید). همچنین ممکن است با خانواده، دوستان یا عزیزانی که قبلاً مجاز به تصمیم‌گیری برای شما بوده‌اند، مشورت کنند.
سوالات متداول درباره دلیریوم ترمنس
1. دلیریوم ترمنس چقدر طول می‌کشد؟
دلیریوم ترمنس معمولاً تا هفت روز طول می‌کشد. برخی از افراد ممکن است علائم را تا دو هفته تجربه کنند.
2. چشم‌انداز برای دلیریوم ترمنس چیست؟
چشم‌انداز دلیریوم ترمنس بستگی به چندین عامل دارد. این عوامل شامل موارد زیر هستند:
شدت علائم ، شدت اختلال مصرف الکل شما، دیگر شرایط پزشکی که دارید و مدت زمانی که از درمان پزشکی دریافت کرده‌اید.
3. چقدر طول می‌کشد تا بعد از درمان احساس بهتری داشته باشم؟
علائم اصلی دلیریوم ترمنس معمولاً بین سه تا هفت روز از بین می‌روند. شما باید در طول این زمان به تدریج احساس بهتری داشته باشید. در موارد شدید، ممکن است برخی علائم برای هفته‌ها یا ماه‌ها ادامه یابند.
4. آیا پیشگیری از دلیریوم ترمنس امکان پذیر است؟
تنها راه قطعی پیشگیری از دلیریوم ترمنس، اجتناب کامل از مصرف الکل است. اگر شما دچار اختلال مصرف الکل هستید و می‌خواهید نوشیدن را متوقف کنید، با یک پزشک مشورت کنید.
یادداشتی برای شما
دلیریوم ترمنس یک نوع شدید و تهدیدکننده زندگی از ترک الکل است که می‌تواند زمانی اتفاق بیفتد که فردی با اختلال مصرف الکل به طور ناگهانی نوشیدن را متوقف کند. کاهش مصرف الکل یا ترک آن کاملاً گام مهمی در بهبود سلامت شماست اگر دچار اختلال مصرف الکل هستید. اما این هدف باید به طور ایمن دنبال شود و شما نیازی به انجام این کار به تنهایی ندارید. اگر شما دچار اختلال مصرف الکل هستید و می‌خواهید مصرف خود را کاهش دهید یا به طور کامل ترک کنید، پزشک شما می‌تواند شما را به منابع و برنامه‌های بازتوانی که می‌توانند کمک کنند، هدایت کند. بسیاری از افراد ممکن است احساس شرم یا خجالت کنند که از این نوع کمک‌ها درخواست کنند، اما وظیفه پزشک شما کمک به شماست، نه قضاوت. به این ترتیب، شما می‌توانید مصرف الکل خود را به طور ایمن کاهش دهید و سلامت، رفاه و کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشید.
گردآوری:بخش سلامت موزستان
