راهنمای خرید مبلی که زود از مد نیفتد
چطور در بین این همه برند خارجی بهترین مبلمان را انتخاب کنیم؟ یکی از سرشناس‌ترین واردکننده‌های مبل در بازار ایران توضیح می‌دهد.
تولید مبلمان در ایران چالش‌های بسیاری همراه دارد که تنوع پایین طراحی‌ها، پارچه تکراری و یکنواخت، عدم توجه به ماده اولیه و کیفیت سازه از جمله آنهاست. شاید یکی از عمده‌ترین دلایل بروز این مشکلات عدم رغبت سرمایه‌گذاران در این بخش است. با وجود این در کشورهای دیگر به این مقوله توجه ویژه‌ای شده و تا جایی پیش رفته‌اند که صادرات مبل در آن کشورها رونقی جدی گرفته است.
در این مقاله سراغ یکی از واردکنندگان مجرب مبلمان و وسایل تزیینی منزل رفته‌ایم تا تفاوت مبلمان خارجی و نمونه‌های تولیدشده در داخل کشور را دریابیم. وی که از سال 1381 کار در زمینه واردات مبلهای استیل، راحتی، سرویس خواب و وسایل روشنایی را آغاز کرده، راه حل‌هایی برای بهتر شدن اوضاع ارائه می‌دهد و دلیل تفاوت جنس ایرانی با خارجی را بیان می‌کند.
اصلی ترین نکته برای مشتری هنگام خرید مبلمان، جنس محصول است
جنس چینی درجه بندی ندارد
«برخی به اشتباه می‌گویند مبلمان چینی درجه‌بندی دارد اما به دلیل رقابت بالا و تیراژ زیاد کار در زمینه مبلمان، عملا چنین چیزی ممکن نیست. ما در حال حاضر با دو گروه کارخانه کار می‌کنیم؛ عده‌ای که قدیمی‌تر هستند و تجربه بیشتری دارند که از حدود سال 1991 میلادی کارشان را شروع کرده‌اند و گروه دوم که از حدود سال 2006 میلادی کار در زمینه تولید مبلمان را آغاز کرده‌اند و در این زمینه تازه‌کار هستند. کیفیت هیچ‌کدام بد نیست اما آنهایی که قدیمی‌تر هستند، بالطبع کیفیت و قیمت‌شان بهتر است و محصولات‌شان را با مسئولیت‌پذیری بیشتری ارائه می دهند حتی خدمات پس از فروش بهتری دارند.» وی می‌گوید: «یکی از ضعف‌های بسیار جدی تولیدکنندگان ایرانی، عدم وجود خدمات پس از فروش است. اگر جنس‌شان خراب شود، می‌گویند بد استفاده کرده‌اید و مسئولیت را نمی‌پذیرند اما شرکت‌های خارجی چنین برخوردی ندارند.
شاید به همین خاطر باشد که این روزها محصولات چینی در بازار مبلمان طرفدار زیادی دارند. ما در ایران به لحاظ طراحی ضعف داریم. طرح‌هایی که الان مشتری دنبال شان است، طرح‌هایی هستند که علاوه بر داشتن کیفیت، استحکام و خدمات پس از فروش، از مد نیفتند. به همین خاطر، مدل‌هایی مورد استقبال قرار می‌گیرند که طرح‌های خاص داشته باشند یا توان تولیدشان به هر دلیلی در داخل کشور وجود نداشته باشد. مشتری‌های این محصولات بومی هستند و این محصولات را به خاطر کیفیت‌شان دنبال می‌کنند. حرف من این است که ما در بین اجناس ایرانی زیاد به کیفیت توجه نمی‌کنیم اما در کشورهای دیگر، چون تیراژ کار بالاست و در این زمینه تجربه دارند، کیفیت کار بهتری هم ارائه می‌دهند.»
موقع خرید باید حواستان به منطقه زندگی‌تان باشد
اگر بخواهید واردکننده خوبی باشید باید حتی به زمان وارد شدن محصول هم دقت کنید. این در کشوری مثل ایران که کاملا چهار فصل مجزا دارد، نکته بسیار مهمی است. این مهندس یادآوری می‌کند: «یک واردکننده توانمند باید به شرایط خاص کشورمان توجه کند؛ مثلا کالاهایی در چین تولید می‌شود که با وجود رطوبت بالای آن کشور در آنجا دچار خوردگی و زنگ‌زدگی نمی‌شود ولی همین مبلمان در بخش‌های مرطوب کشور ما خراب می‌شود یا به طور مثال ما در بخش‌هایی از کشور، مناطق بسیار خشکی داریم که ممکن است چوب مبلمان در آنجا دچار ترک خوردگی شده و خراب شود. برای همین واردکننده باید درباره جنسی که مایل به وارد کردنش است، اطلاعات کافی داشته باشد. الان ما برای مناطق خشک از چوب‌هایی که حدود 10 تا 12 درصد رطوبت داشته باشند، بهره می‌‌بریم.»
خیلی از مبلهای ایرانی چوبی نیستند
اصلی‌ترین نکته برای مشتری هنگام خرید مبلمان، جنس محصول است. خیلی‌ها هنگام خرید فکر می‌کنند یک مبلمان تمام چوب می‌خرند. اما آیا این تصور همیشه درست است؟ «مبلهای چینی چوبی هستند و کیفیت بهتری دارند اما در ایران به خاطر اقتصادی نبودن استفاده از چوب، کارخانه‌های کمتری به این سمت می‌روند و به جای آن از اجناس بی‌کیفیت استفاده می‌شود. در ضمن لوازم یدکی هم وجود ندارد و اگر مبلی به هر دلیلی خراب شود، شرکت‌های ایرانی معمولا نمی‌توانند خدمات پس از فروش خوبی ارائه کنند.»
یکی از مشکلات مبل سازی در ایران، عدم توجه به سرمایه گذاری در بخش مبلمان خانگی است
چطور مبلی بخریم که زود از مد نیفتد؟
یکی دیگر از مشکلات مبل‌سازی در ایران، عدم توجه به سرمایه‌گذاری در بخش مبلمان خانگی است. «کارخانجات مبلمان خانگی ایرانی آن‌طور که باید پا نگرفته‌اند؛ البته در زمینه تولید و عرضه مبلمان اداری خوب هستیم. در بخش اداری، یک صندلی ممکن است به تعداد هزار عدد تولید شود اما در بخش مبلمان خانگی حتی در بهترین حالت ممکن است به تیراژ هزار عدد هم نرسیم. دلیل چنین امری این است که تولید مبلمان در ایران به صورت کارگاهی است و سرعت کمی دارد. در ضمن مبلمان خانگی زود از مد می‌افتد ولی در کشورهایی مثل چین به خاطر بالا بودن بازار مصرف و تیراژ، مبلمان به مقدار زیاد تولید شده و در عین حال کیفیتش را نیز از دست نمی‌دهد.»
یکی دیگر از مشکلات مبلمان ایرانی خانگی در حال حاضر، عدم توانایی طراحی درست است. «در کشورهای خارجی، یک طراح به غیر از سازه مبلمان، طراحی پارچه آن را هم بر عهده دارد؛ یعنی یک نوع خاص پارچه برای نوع ویژه‌ای از مبلمان طراحی می‌شود در صورتی که در ایران، از پارچه‌ای که در بازار موجود است برای پوشاندن مبل استفاده می‌کنند. نتیجه این است که، همه مبل‌ها – که کیفیت پایینی دارند- قیافه شان به همدیگر شبیه است.
در کشورهای دیگر به خصوص چین که ما با آنها کار می‌کنیم به دلیل اینکه تیراژ کار بالاتر است، تولید پارچه و ارائه محصول به این شیوه صرفه اقتصادی دارد ولی در کشور ما، چون سرمایه‌گذار علاقه‌ای به خواباندن سرمایه ندارد، چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد.» او عدم استفاده از کاور در مبلمان ایرانی را هم یکی دیگر از مشکلات این صنعت می‌داند و تاکید می‌کند: «در ایران عنصری به نام کاور به خاطر هزینه دوبرابر دوخت و دوز و پارچه، عملا وجود ندارد. این کاور به صورت متحرک روی پارچه اصلی که روی مبلمان ثابت شده قرار می‌گیرد تا در صورت نیاز شسته یا تعویض شود. در ضمن کارگر خارجی به خاطر تیراژ بالای کار، طبعا مهارت بیشتری هم دارد؛ مثلا کارگری که 10 هزار مبل تولید کرده باشد، از کسی که 500 عدد تولید کرده، توانایی بیشتری دارد.»
منبع : مجله منزل / bartarinha.ir
