سقط جنین غیرقانونی در ایران؛ 150 میلیون تومان!
به گزارش خبرگزاری دانشجو، طبق گفته یک ماما که سقط غیر قانونی انجام میدهد، اگر همه چیز نرمال باشد برای سقط جنین زیر سه ماه تقریبا 70 میلیون و بالای 4 ماه آن هم تنها یک هفته بیشتر از 4 ماه با مبلغ 150 میلیون کار را انجام میدهد.
سقط جنین در طول تاریخ همواره بحث برانگیز بوده و تمام ادیان و مذاهب مختلف و جامعه پزشکی و بشری نسبت به آن موضع گیری نموده اند. سازمان بهداشت جهانی تخمین میزند که یک هشتم مرگ ناشی از حاملگی به علت عوارض سقطهای غیرقانونی است. سقط جنین، یکی از موضوعات اجتماعی است که در جوامع مختلف بشری دیدگاههای مختلفی در مورد آن وجود دارد. قوانین اکثر کشورها به دلایل مذهبی و جمعیتی سقط جنین را ممنوع دانسته اند.
پس از تصویب قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت در سال 1400، براساس ماده 56 همین قانون سقط جنین ممنوع شده و از جرایم دارای جنبه عمومی تلقی میشود، این موضوع تا حدی اهمیت دارد که میتواند قابل پیگرد برای مجازات دیه، حبس و ابطال پروانه پزشکی باشد. اگر مادری بخواهد جنین خود را سقط کند، باید درخواست خود را به پزشکی قانونی ارایه دهد، در مرحله بعد مراکز پزشکی قانونی در استانها مکلفند درخواستهای دریافتی را به کمیسیون سقط قانونی ارجاع دهند. این کمیسیون مرکب از یک قاضی ویژه، یک پزشک متخصص و یک متخصص پزشک قانونی در استخدام سازمان پزشکی قانونی است که حداکثر ظرف مدت یک هفته تشکیل شده و رای نهایی را صادر میکنند.
آمار دقیقی نیست
مساله سقط جنینهای غیرقانونی فقط مختص به ایران نیست. در بسیاری از کشورها هنوز در این رابطه هیچ اجماع قانونی صورت نگرفته است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) در سال 1969 شروع به ثبت تعداد سقط جنینهای قانونی و القایی در ایالات متحده کرد تا نرخ ملی حاملگی، تولد، سقط جنین، سقط جنین و مسائل پیرامون را رصد کند. CDC سقط جنین را به عنوان یک مداخله پزشکی که توسط پزشک، پرستار، ماما یا دستیار پزشک انجام میشود، تعریف میکند که حاملگی در حال انجام را خاتمه میدهد. دلایل متعددی وجود دارد که یک زن به دنبال سقط جنین است. برای مثال از هر چهار زن در ایالات متحده یک نفر قبل از سن 45 سالگی سقط جنین میکند. با این حال، به طور کلی، نرخ سقط جنین در سراسر ایالات متحده کاهش یافته است.
اما در ایران هیچ آمار دقیقی از سقط جنین در دست نیست. چراکه عمده دلیل این اتفاق تلخ بهصورت زیرزمینی و غیرقانونی صورت میگیرد. اما محمدمهدی آخوندی، رئیس انجمن علمی جنینشناسی ایران، در شهریورماه سال 98 آمار سالانه بین 300 تا 500 هزار سقط جنین غیرقانونی را تایید کرد.
در همان سال باقر لاریجانی، معاون آموزشی سابق وزارت بهداشت و نایبرئیس شورای عالی اخلاق پزشکی کشور، یکبار آمار 300 تا 500 هزار سقط را در سال 1396 مطرح کرد و بهمن 1398 گفت که سالانه حدود 450 هزار سقط جنین قانونی و غیرقانونی در سطح کشور انجام میشود.
همچنین عباس مسجدی بهمنماه 1398 اعلام کرد که در سال 1397 با توجه به مولفههای حقوقی، فقهی و پزشکی، 12 هزار پرونده ارجاع شده که در 9700 مورد به دستور سقط منجر شده است. او گفته بود که براساس آمار غیررسمی که مسئولان وزارت بهداشت اعلام میکنند، حداقل حدود 125 هزار سقط جنین غیرقانونی وجود دارد. مسجدی اردیبهشت 1400 نیز اعلام کرده در سال 1399، 11 هزار و 53 مورد پرونده سقط جنین درمانی در سازمان پزشکی قانونی تشکیل شده که نسبت به سال پیش از آن، کاهشی 2.7 درصدی داشته و از این تعداد، در 8520 مورد مجوز برای سقط جنین صادر شده است. وی تاکید کرده سقط غیرقانونی در حوزه مسئولیت پزشکی قانونی نیست.
پس از آن آذرماه 1400 هم صالح قاسمی، دبیر مرکز مطالعات جمعیت گفته بود آمار سقط در ایران از 370 هزار مورد تا 530 هزار مورد در تحقیقات مختلف گزارش شده که هر کدام از این اعداد بسیار بالاست و این معادل 40 درصد تعداد تولدهای کل کشور است و در نتیجه اصلا توجیه ندارد؛ و برای آخرین بار در اردیبهشتماه 1402 و شهریور 1403 فاطمه محمدبیگی، نماینده قزوین و عضو کمیسیون بهداشت و درمان ورئیس فراکسیون جوانی جمعیت مجلس در رابطه با آمار سقط جنین صحبت کرد. وی در همایش روزملی جمعیت در بیمارستان نجمیه ادعا کرد که سالانه 250 تا 650 هزار سقط جنین در کشور رخ میدهد. محمدبیگی با اعلام آمار سالانه 250 تا 650 هزار سقط جنین، از علما درخواست کرده بود تا حرمت سقط جنین را بیش از پیش برای مردم تبیین کنند. به گفته او، 85 درصد سقطجنینها در خود خانواده و توسط پدر و مادر و با آموزشهای فضای مجازی یا مصرف داروهای قاچاقشده انجام میشود.
همچنین در نشست هماندیشی مجموعههای مردمی حامی حیات جنین برای تشریح مسئله و بدون اشاره به عدد خاصی گفت: اگر بخواهیم ماجرای سقط جنین را با جنگ غزه مقایسه کنیم باید بدانیم هر یک ماه یکبار معادل تعداد شهدای جنگ غزه، سقط جنین در کشور رخ میدهد.