متن سرود ای ایران؛ کلماتی که قلب هر ایرانی را می‌لرزانند

متن سرود ای ایران؛ نمادی از عشق و غرور ملی

سرود «ای ایران» یکی از محبوب‌ترین سرودهای میهن‌پرستانه و ملی‌گرایانه ایران است که توسط روح‌الله خالقی ساخته شده و به عنوان سرود ملی غیررسمی ایرانیان شناخته می‌شود. این سرود، نخستین بار در سال 1323 توسط غلامحسین بنان در تالار دبستان نظامی دانشکده افسری اجرا شد و به دلیل استقبال گسترده، سه بار تکرار شد. پس از این اجرا، وزارت فرهنگ وقت گروه نوازندگان را به رادیو دعوت کرد و این سرود به‌صورت روزانه از رادیو تهران پخش می‌شد.

ایدهٔ ساخت این سرود به دوران اشغال ایران توسط متفقین در جنگ جهانی دوم بازمی‌گردد، زمانی که بسیاری از مردم ایران از حضور نیروهای بیگانه آزرده‌خاطر بودند. حسین گل‌گلاب، شاعر این سرود، تحت تأثیر این شرایط و به‌ویژه مشاهده برخورد ناعادلانه‌ای که میان یک سرباز انگلیسی و ایرانی رخ داده بود، تصمیم گرفت شعری بسُراید که احساسات ملی و عشق به ایران را بازتاب دهد.

این سرود بعدها توسط هنرمندان مختلفی اجرا شد و به نمادی از وطن‌دوستی و ایستادگی در برابر بیگانگان تبدیل شد. در دهه 1360، گلنوش خالقی، دختر روح‌الله خالقی، این سرود را برای ارکستر و گروه آواز بازتنظیم کرد.

متن سرود ای ایران  

ای ایران ای مرز پر گهر

ای خاکت سرچشمه هنر

دور از تو اندیشه بدان

پاینده مانی و جاودان

ای … دشمن ارتو سنگ خاره ای من آهنم

جان من فدای خاک پاک میهنم

مهر تو چون شد پیشه ام

دور از تو نیست اندیشه ام

در راه تو ، کی ارزشی دارد این جان ما

پاینده باد خاک ایران ما

سنگ کوهت دُر و گوهر است

خاک دشتت بهتر از زر است

مهرت از دل کی برون کنم

برگو بی مهر تو چون کنم

تا … گردش جهان و دور آسمان بپاست

نور ایزدی همیشه رهنمای ماست

مهر تو چون شد پیشه ام

دور از تو نیست ، اندیشه ام

در راه تو ، کی ارزشی دارد این جان ما

پاینده باد خاک ایران ما

ایران ای خرم بهشت من

روشن از تو سرنوشت من

گر آتش بارد به پیکرم

جز مهرت بر دل نپرورم

از … آب و خاک و مهر تو سرشته شد دلم

مهرت ار برون رود چه می شود دلم

مهر تو چون ، شد پیشه ام

دور از تو نیست ، اندیشه ام

در راه تو ، کی ارزشی دارد این جان ما

پاینده باد خاک ایران ما

گردآوری: بخش فرهنگ و هنر موزستان