پیام و شعر کودکانه روز معلم

ترانه و شعر کودکانه روز معلم

اشعار زیبا برای تبریک روز معلم کودکان 

هفت ساله که شدم،رفتم مدرسه

معلم یادم داد یک و دو سه

درس اولم آب وب ابا بود

درس آخرم شکر خدا بود

معلم آرام مرا می بوسید

با خنده گرم چون گل خورشید

نور امیدی معلم من

بر من تابیدی معلم من

********

خانم مربی من با من چه مهربونه نگاه مهربونش مثل مامان می مونه

چقدر دو سش دارم من دلم می خواد بدونه هر روز تو کودکستان کنار من بمونه

مثل یه باغه هر کودکستان روییده در آن گلهای خندان

مینا و مریم ، نسرین و سوسن زنبق و نرگس ، لاله و لادن

یه خار اخمو تو باغ ما نیست چون باغبونش خانم مربی است

********

عکس یه گل کشیدم

گلی از اون قشنگ تر

دور و برم ندیدم

روی گل قشنگم

اسم تو را گذاشتم

اسمی از اون قشنگ تر

واسش سراغ نداشتم

اسم تو را معلم

تو را که مهربانی

در باغ علم و ایمان

همیشه باغبانی

********

آموزگارم، تو باغبانی

می پرورانی بذر وجود، با مهربانی

با درس هایت دیو جهالت از من گریزد

اندرزهایت، بهر وجودم، شد پاسبانی

من غرقه بودم در بحر غفلت

دستم گرفتی ای ناجی من،

من همچو قایق، تو بادبانی

بر خوان دانش من میهمانم

تو ای معلم، خود میزبانی

کار تو باشد، ارشاد انسان

همکار خوب پیغمبرانی

********

حرف هایت را شنیدم

در کلاس مهربانی

گفتی از آهنگ شادی

از خرد، از زندگانی

ای معلم، ای مدرس

ای ژیامت جاودانی

گاه سبزی گاه آبی

مثل جنگل مثل دریا

دست خطت خوب و زیبا

در میان دفتر ما …

شانزده، نوزده، بیست، امضا

یادگاری در دل ما

********

معلم ام چه خوب و مهربونه

وقتی می خنده مثل گل می مونه

وقتی میاد توی کلاس می شینه

فکر می کنم فقط منو می بینه

قصه می گه برای ما می خونه

صدای گرمش تو گوشم می مونه

مهر و محبتش تموم نمیشه

ما بچه ها دوستش داریم همیشه

********

خانم مربی من

با من چه مهربونه

نگاه مهربونش

مثل مامان می مونه

چقدر دو سش دارم من

دلم می خواد بدونه

هر روز تو کودکستان

کنار من بمونه

********

سلام ای معلم بزرگوار که رهنمای زندگانی منی

رفیق دوره‌ی عزیز کودکی، چراغ دوره‌ی جوانی منی

تو با کلام گرم و مهربان خود، به من شجاعت و امید می‌دهی

مرا هراسی از غم سیاه نیست، تو مژده‌های شادی سپید می‌دهی

سلام ای که در اتاق تنگ درس، دل مرا چو آسمان گشوده‌ای

به پرتو سواد، دیده‌ی مرا به رازهای این جهان گشوده‌ای

خدا و مادر و تو و پدر، چهار یار زندگانی منید

به راستی که هرچه دارم از شماست شما امید جاودانه‌ی منید

گردآوری: بخش کودکان موزستان