کشف یک گورستان ماقبل تاریخی که جمعیت زن‌ها در آن دو برابر مردان است
به گزارش فرادید، محققان دریافتند تعداد زنان دفن‌شده دو برابر مردان است و حتی نابرابری چشمگیرتری میان نوجوانان دختر و پسر وجود دارد؛ در این گورستان به ازای هر پسر نوجوان، 10 دختر دفن شده است. این موضوع پرسش‌هایی را درباره جمعیت‌شناسی این منطقه باستانی ایجاد کرده است.
یک تیم تحقیقاتی چندرشته‌ای به رهبری گروه باستان‌سنجی دانشگاه توبینگن و گروه GEA از دانشگاه گرانادا، روی تجزیه و تحلیل بقایای استخوانی یافت‌شده در 9 گور این گورستان تمرکز کردند.
گورستان پانوریا در شرقی‌ترین انتهای سیرا هارانا، در شهر دارو (گرانادا) است. این گورستان شامل دست‌کم 19 گور می‌شود که 9 تای آن‌ها بین سال‌های 2015 تا 2019 حفاری شده‌اند. این گورها گورهای دسته‌جمعی هستند که بیش از 55000 بقایای اسکلت انسان از آن‌ها پیدا شده است. قدمت این بقایا نشان می‌دهد نخستین تدفین‌ها 5600 سال پیش انجام شدند و استفاده ناپیوسته از گورستان تا 4100 سال پیش ادامه داشته است.
دانشمندان در این مطالعه که در مجله «گزارشات علمی» منتشر شده، نوشتند: «جمعیت پانوریا شاهد یک عدم‌تعادل واضح نسبت جنسی به سمت زنان بوده، طوری که تعداد زنان دو برابر مردان بوده است.»
محققان حدس می‌زنند جامعه ماقبل تاریخ احتمالاً ساختاری اجتماعی داشته که بر زنان متمرکز بوده و آداب و رسوم تدفین آن را بر اساس اصل و نسب مادری تعیین می‌کردند.
در این مطالعه، استفاده از روش‌های جدید باستان‌زیست‌شناسی امکان شناسایی جنسیت کروموزومی را از مطالعه DNA و تجزیه و تحلیل پروتئینی به نام آملوژنین موجود در مینای دندان فراهم کرده است. به این ترتیب، می‌توان برای نخستین بار مشخصات جمعیت‌شناختی دقیقی از جنسیت بیولوژیکی افراد مدفون در این بناهای بزرگ سنگی را به دست آورد.
برای تیم تحقیقاتی، تفاوت نسبت جنسیتی بیشترین توجه را به خود جلب کرد. به طور کلی، این توزیع نسبتاً متعادل است و عدم‌تعادل قابل‌توجه تنها در موقعیت‌های بسیار خاصی مانند مهاجرت‌های دسته‌جمعی، بلایای طبیعی یا جنگ‌ها دیده می‌شود، اما در مورد پانوریا، این تفاوت برای بیش از یک هزار سال باقی مانده و گواه اینست که این یک رویه اجتماعی عمیقاً نهادینه‌شده بوده تا یک اتفاق منحصر به فرد یا گذرا.
این به آن معناست که روابط خانوادگی و تعلق اجتماعی از طریق دودمان مادری معین می‌شدند و این امر دلیل ترجیح زنان و فقدان مردان جوانی است که می‌توانستند به سایر گروه‌های خویشاوندی بپیوندند؛ رویه‌ای که در انسان‌شناسی به برون‌همسری (ازدواج با افراد خارج از قبیله) شناخته می‌شود. در هر صورت، شمار نامتناسب زنان به یک ساختار اجتماعی اشاره می‌کند که بر زنان متمرکز بوده است.
در هر صورت، یافته‌های این مطالعه به ساختار اجتماعی پیچیده‌ای اشاره می‌کند که در آن، «جنسیت» عامل اصلی در تعیین شانس بقاء فرد در این بخش از شبه‌جزیره ایبری بوده است.
