احادیث درباره اطعام دادن از ائمه علیهم السلام

آشنایی با احادیث ائمه علیهم السلام  درباره اطعام دادن :

اطعام دادن به فقرا و نیازمندان از جمله عمل هایی است که در اسلام بسیار ارج مند شمرده شده و به عنوان یکی از اعمال نیکویی که برای کسب خشنودی خداوند و برای رسیدن به پایندهی و سعادت دنیا و آخرت بسیار مهم است. در این مقاله، به بررسی احادیثی که درباره اطعام دادن و کمک به نیازمندان آمده، می پردازیم.

احادیث درباره اطعام دادن به فقرا و نیازمندان در اسلام :

• پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص) فرمودند : «مَنْ فَطَّرَ صَائِمًا کَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ غَیْرَ أَنَّهُ لا یَنْقُصُ مِنْ أَجْرِ الصَّائِمِ شَیْئًا»: هر کس به روزه دار افطاری دهد، برای او مثل اجر روزه دار بوده، به جز این که از اجر روزه دار کمی کاسته نشود.

• امام علی (ع) فرمودند : “مَنْ أَطْعَمَ الطَّعَامَ لَمْ یَزَلْ یَحْظَى بِرِضْوَانِ اللَّهِ تَعَالَى، وَمَنْ سَقَى الشَّرَابَ لَمْ یَزَلْ یَحْظَى بِرِضْوَانِ اللَّهِ تَعَالَى، وَمَنْ وَسَّعَ لِمُؤْمِنٍ کُرْبَهً وَاحِدَهً وَجَدَ اللَّهَ عِنْدَ ذَلِکَ فِی عَوْنِهِ.” “هر کس به دیگران غذایی بدهد، همواره در رضایت خداوند متعال قرار خواهد داشت و هر کس به کسی نوشابه بدهد، همواره در رضایت خداوند متعال قرار خواهد داشت و هر کس به یک مؤمن یک دانه غذا بدهد، خداوند در آن زمان به او کمک می‌کند.”

• امام على علیه السلام : “ما أکَلتَهُ راحَ، و ما أطعَمتَهُ فاحَ.” “آنچه بخورى ، برود و آنچه بخورانى فراوان و پر برکت شود.”

• امام حسن (ع) فرمودند : “مَنْ فَطَّرَ صَائِمًا کَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ، غَیْرَ أَنَّهُ لَا یَنْقُصُ مِنْ أَجْرِ الصَّائِمِ شَیْئًا”، “هر کسی که به یک روزه دار افطار دهد، اجری مانند روزه دار به او داده می شود، به شرطی که از اجر آن روزه دار اندکی کم نشود.”

• امام حسین (ع) فرمودند : “أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ بَعْدَ الصَّلاَهِ الْحَجُّ وَالْعُمْرَهُ وَإِطْعَامُ الطَّعَامِ وَالإِحْسَانُ إِلَى النَّاسِ”، “بهترین اعمال پس از نماز، حج و عمره و اطعام دادن و نیکوکاری به مردم است.”

• امام سجاد (ع) فرمودند : “إِنَّ مَنْ أَطْعَمَ طَعَامًا لِمُومِنٍ جَائِعٍ کَانَ لَهُ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلُ ثَوَابِ الْمُؤْمِنِ الَّذِی أَطْعَمَهُ، وَلَا یَنْقُصُ ذَلِکَ مِنْ ثَوَابِ الْمُؤْمِنِ الَّذِی أَطْعَمَهُ شَیْئًا”، “هر کسی که برای یک مؤمن گرسنه، غذا بدهد، مثل ثواب آن مؤمنی خواهد داشت که به او غذا داده است، و این کار، از ثواب آن مؤمنی که به او غذا داده است، چیزی کم نمی کند.”

• امام محمدباقر (ع) فرمودند : “أَحَبُّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ الْإِطْعَامُ طَعَامٍ”، “محبوب ترین اعمال در نزد خداوند، اطعام دادن غذاست.”

• امام صادق علیه السلام : “إنّ اللّه َ یُحِبُّ إطعامَ الطَّعامِ و إراقَهَ الدِّماءِ بِمِنى” “خداوند اطعام کردن و ریختن خون در مِنا را دوست دارد.”

• امام صادق (ع) می فرمایند : “أَحَبُّ الْعَمَلِ إِلَى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ الْإِطْعَامُ”، یعنی “محبوب ترین عمل در نزد خداوند، اطعام دادن است.”

• امام صادق علیه السلام فرمودند : “مِن مُوجِباتِ الجَنَّهِ و المَغفِرَهِ إطعامُ الطَّعامِ السَّغْبانَ، ثُمَّ تَلا قولَ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ : «أَوْ إِطْعامٌ فی یَومٍ ذِی مَسْغَبهٍ ··· “

“یکى از موجبات بهشت و آمرزش ، اطعام گرسنه است ؛ سپس این سخن خداوند عزّ و جلّ را تلاوت کرد : «یا در روز گرسنگى طعام دادن ··· “

• امام صادق علیه السلام فرمودند : “إنَّ أمیرَ المؤمنینَ علیه السلام أشبَهُ الناسِ طُعمَهً برسولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله ، کانَ یَأکُلُ الخُبزَ و الخَلَّ و الزَّیتَ، و یُطعِمُ الناسَ الخُبزَ و اللَّحمَ.”

“امیر المؤمنین علیه السلام در زمینه طعام و غذا شبیه ترین مردم به رسول خدا صلى الله علیه و آله بود ؛ خود نان و سرکه و روغن مى خورد و به مردم نان و گوشت مى خوراند.”

• امام موسی کاظم (ع) فرمودند : “إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ یُحِبُّ الْعَبْدَ الْکَرِیمَ الْمُتَجَانِفَ الْخَلْقَ، وَالْمُؤْدِبَ عَلَى الْأَکْلِ وَالشُّرْبِ وَالْکِسْوَهِ وَالْمَأْوَى، فَأَکْرِمُوا ضُیُوفَکُمْ وَأَحْسِنُوا إِلَیْهِمْ”، “خداوند عز و جل، بنده ای را که مهربان، دوست دار و مؤدب در خوردن، نوشیدن، لباس پوشیدن و سرپناه دادن به دیگران باشد، دوست دارد. بنابراین، مهمانان خود را احترام بگذارید و نسبت به آنها نیکوکاری کنید.”

• امام رضا (ع) فرمودند : “أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ حَسَنُ الْخُلُقِ وَسِعُ الرِّزْقِ وَإِطْعَامُ الطَّعَامِ وَصِلَهُ الرَّحِمِ”، “بهترین اعمال، خوبی اخلاق، روزی وسیع، اطعام دادن غذا و ارتباط نزدیک با خویشان است.”

• همچنین، ایشان در حدیث دیگری فرموده اند: “مَنْ فَطَّرَ صَائِمًا کَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ غَیْرَ أَنَّهُ لَا یَنْقُصُ مِنْ أَجْرِ الصَّائِمِ شَیْئًا”، “هر کسی که به یک روزه دار افطار دهد، مثل او به اجر آن روزه دار خواهد داشت، به شرطی که از اجر آن روزه دار هیچ اندکی کم نشود.”

• امام علی النقی (ع) فرمودند : “مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِنًا لِیَطْفَئَ جَوْعَهُ کَانَ کَمَنْ أَحْیَاهُ، وَمَنْ سَقَاهُ کَانَ کَمَنْ سَقَاهُ مَاءَ الْحَیَاهِ”، “هر کسی یک مؤمن را به خاطر خدا به غذا بنشاند تا گرسنگیش رفع شود، مانند آن است که او را زنده کرده باشد و هر کسی برای یک مؤمن آبی بنوشاند، مانند آن است که او را از آب حیات نوشانده باشد.”

• امام حسن عسکری (ع) فرمودند : “أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ إِطْعَامُ الطَّعَامِ وَتَحْمِیلُ الْکَلِمَهِ الْحَقِّ وَأَدَاءُ الْأَمَانَهِ”، “بهترین اعمال در نزد خداوند، اطعام دادن غذا، بر عهده گرفتن و بیان کردن حقیقت و انجام دادن وظایف و امانت دادن است.”

• همچنین، ایشان در حدیث دیگری فرموده اند : “أَفْضَلُ الصَّدَقَهِ إِطْعَامُ الطَّعَامِ”، “بهترین صدقه، اطعام دادن غذاست.”

• حضرت مهدی (عج) فرمودند : “أَکْثَرُ مَا یُحِبُّهُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ الْإِطْعَامُ”، “بیشترین چیزی که خداوند عز و جل دوست دارد، اطعام دادن غذاست.”

• همچنین، در یک حدیث دیگر، امام مهدی (عج) فرموده اند :

“إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَقْرَبَ إِلَى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فَأَطْعِمْ الْجَائِعَ، وَأَدْخِلِ الضَّعِیفَ الْمُسْتَضْعَفَ عَلَى نَفْسِکَ، وَأَحْسِنِ الْخُلُقَ”، “اگر می خواهی به خداوند عز و جل نزدیک شوی، یک گرسنه را غذا بده، یک ناتوان و مستضعف را در خانه خود مهمان کن و بهترین اخلاق را داشته باش.”

به طور کلی، احادیث و روایات متعددی درباره اطعام دادن و کمک به نیازمندان آمده است و نشان می دهد که بخشش دادن و کمک به نیازمندان به عنوان یکی از اعمال نیکویی شناخته شده است که تاثیر بسیاری در پایندهی و سعادت دنیا و آخرت دارد. بنابراین، برای کسب خشنودی خداوند و دستیابی به خیر و برکت، بهترین راه این است که به نیازمندان کمک کنیم و بخشش کنیم.

گردآوری: بخش مذهبی موزستان