راههای پیشگیری از تب دنگی؛ چگونه از خود و عزیزانتان محافظت کنید

پیشگیری از تب دنگی: گام به گام به سوی یک زندگی سالم تر 

تب دنگی یک عفونت ویروسی است که توسط پشه از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. این بیماری بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری شایع است. بسیاری از افراد مبتلا به تب دنگی هیچ علائمی را تجربه نمی کنند. اما برای کسانی که علائم دارند، تب بالا، سردرد، درد بدن، تهوع و بثورات پوستی از شایع ترین موارد هستند. اکثر افراد در طی 1 تا 2 هفته بهبود می یابند. برخی از افراد دچار تب دنگی شدید شده و نیاز به مراقبت در بیمارستان پیدا می کنند. تب دنگی در موارد شدید می تواند کشنده باشد.

شما می توانید با اجتناب از نیش پشه، به ویژه در طول روز، خطر ابتلا به تب دنگی را کاهش دهید. در حال حاضر درمان خاصی برای تب دنگی وجود ندارد و درمان آن با داروهای مسکن انجام می شود.

علائم تب دنگی 

اگر علائم ظاهر شوند، معمولاً 4 تا 10 روز پس از عفونت شروع شده و 2 تا 7 روز طول می کشد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب بالا (40 درجه سانتیگراد / 104 درجه فارنهایت)

• سردرد شدید

• درد پشت چشم

• درد عضلات و مفاصل

• تهوع

• استفراغ

• غدد متورم

• بثورات پوستی

افرادی که برای بار دوم آلوده می شوند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به تب دنگی شدید قرار دارند. علائم تب دنگی شدید اغلب پس از فروکش کردن تب ظاهر می شوند:

• درد شدید شکم

• استفراغ مداوم

• نفس سریع

• خونریزی لثه یا بینی

• خستگی

• بی قراری

• وجود خون در استفراغ یا مدفوع

• احساس تشنگی شدید

• پوست رنگ پریده و سرد

• احساس ضعف

افراد با این علائم شدید باید به سرعت تحت مراقبت پزشکی قرار گیرند. پس از بهبودی، افرادی که تب دنگی داشته اند ممکن است برای چند هفته احساس خستگی کنند.

راههای پیشگیری از تب دنگی

برای دانستن راه های پیشگیری از تب دنگی، مهم است بدانید که این پشه ها در طول روز بسیار بیشتر از شب فعال هستند. بنابراین، احتمال گزیده شدن توسط این پشه در طول روز بیشتر است. تب دنگی زمانی گسترش می یابد که پشه، فرد مبتلا به تب دنگی را نیش زده و سپس فرد دیگری را نیز نیش بزند. با توجه به تمام این مشکلات، پیشگیری از تب دنگی به مراتب سودمندتر از درمان آن است.

تب دنگی یک بیماری جدی است که توسط پشه هایی که در آب راکد زندگی می کنند، منتقل می شود. با رعایت نکات زیر می توانید خطر ابتلا به تب دنگی را به میزان قابل توجهی کاهش دهید:

1. از بین بردن محل زندگی پشه ها:

پشه های ناقل تب دنگی در آب های راکد که در آن اشیایی مانند لاستیک، روکش های پلاستیکی، گلدان ها، کاسه آب حیوانات خانگی و غیره وجود دارد، رشد می کنند. کاهش مکان های مناسب برای زندگی این پشه ها (با از بین بردن آب های راکد برای تکثیر) به جلوگیری از تب دنگی کمک می کند.

2. در خانه های با توری مناسب زندگی کنید:

اطمینان حاصل کنید که پنجره ها به درستی بسته شده اند یا توری درها سوراخی نداشته باشند. این کار از ورود هر گونه پشه ای به خانه جلوگیری می کند. پشه های مسئول انتقال بیماری های منتقله از راه نیش، بین سحر تا غروب بیشترین فعالیت را دارند. در این مدت تمامی پنجره ها و کرکره های خود را بسته نگه دارید.

3. از مواد دور کننده پشه استفاده کنید:

استفاده از مواد دور کننده پشه، به خصوص در مناطق گرمسیری با جمعیت و تراکم بالا، می تواند از نیش زدن پشه ها جلوگیری کند. هنگام سفر به مناطق گرمسیری و حتی زمانی که در خانه هستید، از کرم های دور کننده پشه روی بدن خود استفاده کنید. برای کودکان یا نوزادان، می توانید برچسب های ضد پشه، دستبندهای دور کننده و دستمال های مرطوب ضد پشه را که توسط برندهای معتبر بهداشتی در کشور شما به فروش می رسد، تهیه کنید.

4. لباس محافظ بپوشید:

برای جلوگیری از گزیده شدن توسط پشه ها، می توانید از لباس های آستین بلند و شلوار بلند با جوراب و کفش پوشیده استفاده کنید. پوشیدن این نوع لباس های محافظ به ویژه در مناطقی که تب دنگی شایع است توصیه می شود.

5. زیر پشه بند بخوابید:

خوابیدن زیر پشه بند می تواند برای شما و فرزندانتان یک لایه محافظت مضاعف در برابر گزیده شدن توسط پشه ها ایجاد کند.

6. اجازه ندهید آب در هیچ کجا راکد بماند:

آب راکد که خالی نشده باشد، منجر به رشد پشه می شود. گلدان ها را خالی کنید، کاسه آب حیوانات خانگی را تمیز و عوض کنید، از نگهداری هرگونه گیاه آبزی در خانه خودداری کنید، وضعیت سپتیک تانک ها و لوله های آب را بررسی کنید و هر ظرف یا دامی که به طور خاص برای ذخیره آب استفاده می شود را درپوشیده نگه دارید.

7. خانه خود را روشن و با تهویه مناسب نگه دارید:

پشه ها معمولا به مکان های تاریک و نمناک علاقه دارند. برای جلوگیری از ورود پشه ها به اتاق یا خانه خود، مطمئن شوید که نور خورشید به داخل آن می تابد. همچنین می توانید به صورت روز در میان، به مدت 30 دقیقه در اتاق خود کافور روشن کنید، زیرا این ماده خاصیت از بین بردن انواع حشرات را دارد.

8. زمان گشت و گذار خود را تنظیم کنید:

احتمال ابتلا به تب دنگی فقط در خانه وجود ندارد. این بیماری حتی ممکن است در یک روز مرطوب در کمپینگ یا هنگام پیاده روی در جنگل در یک روز بارانی برای شما اتفاق بیفتد. زمان سفرهای خود را بسته به شرایط آب و هوا تنظیم کنید و تمامی وسایل دور کننده پشه از کرم ها گرفته تا کیسه خواب های توری را همراه خود داشته باشید.

9. خانه تمیز و مرتب داشته باشید:

از انباشتن زباله در داخل و خارج از خانه خودداری کنید. وسایلی مانند لاستیک های کهنه و سایر ظروف نگهداری که در آنها آب جمع می شود، می توانند پشه ها و تخم هایشان را در خود جای دهند.

به خاطر داشته باشید:

اگرچه تب دنگی از فرد به فرد منتقل نمی شود، اما پشه ها می توانند پس از گزیدن فرد مبتلا به تب دنگی، آلوده شوند. این چرخه باعث می شود که پشه آلوده بتواند تب دنگی را در خانه شما گسترش دهد.

سوالات متداول درباره تب دنگی

1. آیا تب دنگی مسری است؟

خیر، تب دنگی از طریق تماس مستقیم بین افراد منتقل نمی شود. این بیماری توسط پشه های آلوده به ویروس دنگی که فرد مبتلا را نیش زده اند، به انسان منتقل می شود.

2. چه کسانی در معرض خطر ابتلا به تب دنگی هستند؟

همه افراد در معرض خطر ابتلا به تب دنگی هستند، به خصوص:

– افرادی که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری زندگی می کنند یا به این مناطق سفر می کنند.

– افرادی که در فضای باز کار یا تفریح ​​می کنند.

– افرادی که از پشه بند یا دور کننده های پشه استفاده نمی کنند.

– افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف

3. درمان تب دنگی چیست؟

هیچ درمان خاصی برای تب دنگی وجود ندارد. درمان بر روی تسکین علائم تمرکز دارد. این ممکن است شامل موارد زیر باشد: استراحت، نوشیدن مایعات فراوان ، مصرف داروهای مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش درد و تب . در موارد شدید، ممکن است بستری شدن در بیمارستان و تزریق مایعات داخل وریدی ضروری باشد.

4. اگر فکر می کنم تب دنگی دارم چه باید بکنم؟

اگر فکر می کنید تب دنگی دارید، مهم است که در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. پزشک می تواند علائم شما را ارزیابی کند و آزمایشات لازم را برای تشخیص تب دنگی انجام دهد.

5. چگونه می توانم از شیوع تب دنگی در جامعه خود جلوگیری کنم؟

علاوه بر اقدامات پیشگیرانه فردی، می توانید برای جلوگیری از شیوع تب دنگی در جامعه خود اقداماتی را انجام دهید. این اقدامات می تواند شامل موارد زیر باشد:

– از بین بردن محل های تخم گذاری پشه در اطراف خانه و محل کار خود.

– همکاری با همسایگان خود برای تمیز کردن محله.

– گزارش موارد تب دنگی به مقامات بهداشتی محلی.

سخن آخر

هنگامی که احساس علائم تب دنگی را دارید، مراجعه به پزشک یکی از راه های مهم برای جلوگیری از این بیماری است. پزشک با کمک برخی آزمایش های خون می تواند تشخیص دهد که آیا به تب دنگی مبتلا شده اید یا علائم آن با مشکلات دیگری اشتباه گرفته شده است. وجود فرد مبتلا به تب دنگی در خانه می تواند احتمال ابتلای سایر اعضای خانواده را افزایش دهد. در چنین مواردی، اعضای خانواده باید بسیار مراقب باشند و از نیش پشه توسط همه افراد جلوگیری کنند.

در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای تب دنگی وجود ندارد و موارد شدید آن حتی می تواند منجر به مرگ شود. انجام اقدامات ساده برای جلوگیری از گزش خود و اعضای خانواده تان توسط پشه می تواند به کاهش خطر ابتلا به تب دنگی کمک کند.

گردآوری:بخش سلامت موزستان