معماری متفاوت یک «ساختمان تجاری» که شبیه «باغ‌های معلق» است
به گزارش فرادید، این مجتمع عظیم پلکانی که ابتدا توسط پیتر فاگوی معمار و شرکت مهندسی آروپ طراحی شده بود، متشکل از شش طبقه فضای تجاری بازسازی‌شده با باغ‌بام‌های پلکانی است.
این بازسازی توسط استودیوی معماری توئِلو آرکی‌تِکتس و معماران منظر استودیو نایت استوکو بر اساس طرح اولیه آن تکمیل شده است. تمرکز اصلی در پروژه پلانت، آشکارسازی ویژگی‌های اصلی این مجموعه نمادین بوده است.
سال 2015، هم ساختمان و هم باغ‌های معلق آن در فهرست بناهای تاریخی درجه دو ثبت شدند. سازمان Historic England این مجموعه را نمونه‌ای منحصربه‌فرد و متمایز از معماری تجاری توصیف کرده است. با وجود اینکه قاب بتنی و نمای آلومینیومی خوب حفظ شدند، برخی جزئیات معماری در طول زمان پوشانده شده بودند و باغ‌ها و محوطه‌سازی آن به بازسازی نیاز داشت.
رابرت شانون، مدیر ارشد توئِلو آرکی‌تِکتس گفته: «با حذف سقف‌های کاذب، دیوارهای جداکننده و پرداخت‌های انباشته‌شده، صفحات بتنی قابلمه‌ای با جزئیات دقیق و ساختار ستون‌های صلیبی‌شکل نمایان شدند و شخصیت معماری متمایز ساختمان را به نمایش گذاشتند.»
پروژه پلانت شامل چندین ضمیمه جدید هم میشد، از جمله طراحی دوباره ورودی و بخش پذیرش که با همکاری استودیوی معماری پِیج مستقر در جرزی انجام شد. سایر ضمیمه‌ها یک فضای پذیرش دوطبقه برای دید بهتر به باغ‌های سرسبز و یک راه‌پله مارپیچ جدید بودند.
برای انطباق بهتر ساختمان با نیازهای مدرن، امکاناتی از جمله فضای کاری چندمنظوره، کافه، انبار دوچرخه و یک باشگاه ورزشی مجهز به دوش و رختکن هم اضافه شد. همچنین، سیستم دیوار پرده‌ای اصلی بازسازی شد تا عملکرد حرارتی بهتر شود و سیستم‌های مکانیکی، الکتریکی و لوله‌کشی هم به‌روز شدند تا ساختمان برای آینده آماده باشد.
یکی از اولویت‌های مهم این پروژه، احیای باغ‌های مشهور مجموعه و دسترسی بیشتر کارکنان اداری به این فضاها بود. در طول 50 سال، این باغ‌ها با مشکلاتی نظیر عمق کم خاک، از بین رفتن بیشتر درختان باغ‌بام و گونه‌های گیاهی اصلی و آلودگی مخزن آب باران به باکتری لژیونلا مواجه شده بودند. استودیوی معماری منظر نایت استوکو مستقر در ویلتشایر، از تحقیقات آرشیوی برای پرداختن به این مشکلات و طراحی دوباره این فضای سبز طوری که در برابر تغییرات اقلیمی مقاوم‌تر و احیاگرتر باشد، استفاده کرد.
در این فرآیند، خاک کاملاً تعویض شد و 86 درخت و بیش از 22.500 گیاه جدید مقاوم در برابر خشکسالی و حامی گرده‌افشان‌ها و حیات‌وحش محلی کاشته شدند. علاوه بر این، مسیرهای سنگفرش‌شده، فضاهای نشستن و یک آب‌نمای مرتفع جایگزین حوضی شد که در طول سال‌ها تخریب شده بود. یک مخزن ذخیره آب باران و سیستم آبیاری قطره‌ای جدید هم برای تأمین آب باغ‌بام‌ها و چمن‌ها نصب شد.
مارتین نایت، مدیر استودیو گفته: «کانون این تغییرات، حفظ دیدگاه اصلی جیمز راسل نسبت به باغ‌هایی غیررسمی، پیچیده، رمانتیک، سرسبز و سرریزشده از گیاهان است. اگرچه هنوز برای ارزیابی کامل تأثیرات زود است، اما معرفی گونه‌های متنوع درختان و گیاهان که از گرده‌افشان‌ها و حیات‌وحش حمایت می‌کنند، نویدبخش مزایای بلندمدت برای تنوع زیستی است.»
گروه Arup Associates Group 2 به سرپرستی پیتر فاگو طراحی این ساختمان را اواسط سال 1973 آغاز کرد و ایده ایجاد مجموعه‌ای از باغ‌بام‌های پلکانی از همان ابتدا در طراحی گنجانده شد. این ساختمان در طول سال‌ها میزبان مستأجران مختلف بوده است. به تازگی شرکت مهندسی WSP در طبقه آخر آن مستقر بود.
حالا ساختمان بازسازی‌شده پلانت فضایی به مساحت 19.515 مترمربع را برای دفاتر اداری و امکانات رفاهی دارد.
