کشف مجسمه‌ای که ممکن است متعلق به «آخرین ملکۀ مصر باستان» باشد
به گزارش فرادید، به گفته این باستان‌شناس که رهبری کاوش‌ها در این منطقه را بر عهده دارد، مجسمه کوچکی که زیر دیوار معبدی در محل یک شهر باستانی مصری کشف شده، ممکن است کلئوپاترای هفتم باشد، آخرین ملکه مصر باستان که عاشق سردار رومی مارک آنتونی بود. با این حال، باستان‌شناسان دیگر فکر می‌کنند این مجسمه احتمالاً نماد فرد دیگری است.
این مجسمه سفید و مرمری که کوچک است و در دست جای می‌گیرد، زنی را نشان می‌دهد که تاج سلطنتی بر سر دارد. کاتلین مارتینز، باستان‌شناسی که تیم حفاری مصری‌دومینیکنی را رهبری می‌کند، معتقد است این مجسمه‌ی کلئوپاترای هفتم است. کلئوپاترای هفتم (از سال 69 تا 30 قبل از میلاد می‌زیست) آخرین فرمانروای سلسله بطلمیوسی بود. این سلسله زمانی آغاز شد که بطلمیوس اول سوتر، یکی از سرداران اسکندر مقدونی، در 305 قبل از میلاد، حکومت بر مصر باستان را آغاز کرد.
با این حال، باستان‌شناسان دیگر باور ندارند که این نیم‌تنه‌ی کلئوپاترای هفتم باشد. به نظر این باستان‌شناسان، ممکن است این مجسمه نمایانگر یک شاهزاده خانم یا زن سلطنتی دیگری باشد. زاهی حواس، وزیر پیشین آثار باستانی مصر که در این کشف نقشی نداشته اما در گذشته در این منطقه حفاری کرده، گفته که فکر می‌کند این مجسمه‌ی نیم‌تنه مربوط به زمان بعد از کلئوپاترا است.
حواس گفته: «من با دقت به نیم‌تنه نگاه کردم. اصلاً کلئوپاترا نیست، بلکه رومی است.» در زمان سلسله بطلمیوسی، فراعنه با سبک‌های هنری مصری و نه رومی به تصویر کشیده می‌شدند. دوره رومی در مصر سال 30 قبل از میلاد، پس از مرگ کلئوپاترا آغاز شد. آرامگاه کلئوپاترا هرگز پیدا نشده است.
تاپوسیریس ماگنا شهری بود که حدود 280 قبل از میلاد نزدیک دریای مدیترانه تأسیس شد و شماری معبد داشت که وقف اوسیریس و ایسیس شده بودند. قطعه‌ای از نیم‌تنه‌ای دیگر از پادشاهی که «نمس» پوشیده (سرآذینی که بالای سر و شانه‌ها را میپوشاند)، نزدیک مجسمه زن در معبد تاپوسیریس ماگنا پیدا شد. با این حال، روشن نیست این یکی کدام پادشاه را به تصویر کشیده است.
باستان‌شناسان 337 سکه را که روی بسیاری از آن‌ها تصویر کلئوپاترای هفتم حک شده بود، نزدیک نیم‌تنه‌ها کشف کردند. همچنین، انواع دیگری از دست‌سازه‌ها، مانند چراغ‌های نفتی، یک حلقه برنز تقدیم‌شده به هاتور، الهه آسمان و حرزی با عبارت «عدالت رع طلوع کرده است» نیز پیدا شدند.
تمام این دست‌سازه‌های باستانی نزدیک هم پیدا شده‌اند و بخشی از یک «ذخیره پِی» (ذخیره‌سازی بقایای باستان‌شناسی زیر پی ساختمان‌ها) در معبد هستند. مصریان باستان معمولاً نهانگاهی از اقلام را درست پیش از شروع ساخت یک سازه مهم دفن می‌کردند. امروزه به این تدفین‌های اشیاء ذخیره‌های پی (Foundation Deposits) می‌گویند.
علاوه بر این، بقایای معبد دیگری در تاپوزیریس ماگنا نیز یافت شده که تقریباً بین قرن‌های چهارم و دوم پیش از میلاد، زمان بطلمیوس کاربرد داشته است. نزدیک این معبد، گورستانی حاوی حداقل 20 مقبره کشف شده است. کاوش‌های زیر آب نیز منجر به کشف بقایای انسان، سفال و سازه‌هایی شده که هنوز شناسایی یا تاریخ‌گذاری نشدند.
مارتینز و تیمش بیش از یک دهه است که در این مکان کار می‌کنند و تا کنون بقایای معابد، مقبره‌ها و یک تونل وسیع را زیر یک معبد کشف کرده‌اند. پیش از این، مارتینز پیشنهاد کرده بود تاپوسیریس ماگنا حاوی مقبره کلئوپاترای هفتم است، اما این ایده بین باستان‌شناسان دیگر از حمایت کمی برخوردار است.
