دانشمندان با مهندسی ژنتیکی، موش‌هایی با موهای ضخیم مانند ماموت‌های پشمالو تولید کردند
به گزارش یورو نیوز:تیم عصب‌شناسی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی که برای انجام تحقیقات خود موش‌های زیادی را بیهوش می‌کند، متوجه شد که گاهی اوقات، وقتی یک موش بیهوش را در قفس خودش می‌گذارند، جفتی که با او در قفس قرار دارد شروع به رفتار عجیبی می‌کند و اطراف صورت موش بیهوش را بو کشیده و گاز می‌گیرد. از نظر پژوهشگران رفتار این موش‌ها به گونه‌ای است که گویا سعی می‌کنند با کمک‌های اولیه، شریک بیهوش خود را احیا کنند. تیم تحقیق حتی شئ کوچکی را در دهان حیوان بیهوش قرار دادند که درنهایت جفت موش با کشیدن زبان، آن را از دهان خارج کرد. ویت تائو می‌گوید: «این شگفت‌انگیزترین بخش مطالعه بود.»
ماموت‌ها در سرزمین‌های یخ زده اروپا، آسیا و آمریکای شمالی پرسه می‌زدند تا اینکه حدود 4000 سال پیش منقرض شدند.
شرکت Colossal در سال 2021 میلادی با رونمایی از یک طرح بلندپروازانه برای احیای ماموت‌های پشمالو سروصدا به پا کرد.
بن لام، مدیر عامل شرکت می‌گوید: «از آن زمان، این شرکت با مطالعه دی‌ان‌ای‌های باستانی به جا مانده، بر شناسایی ویژگی‌های کلیدی حیوانات منقرض شده متمرکز شده است.»
این شرکت روز سه‌شنبه اعلام کرد که دانشمندان موفق شدند بطور همزمان هفت ژن را در جنین موش ویرایش کنند تا موش‌هایی با موهای بلند، ضخیم و پشمی تولید شوند. آنها این جوندگان خزدار را «موش‌های پشمی» لقب دادند.
البته نظرات متفاوتی در خارج از این شرکت، در این باره که آیا این استراتژی درست است یا نه، وجود دارد.
کریستوفر پرستون، کارشناس حیات وحش و محیط زیست در دانشگاه مونتانا که در این تحقیق شرکت نداشت، می‌گوید: «شما در واقع چیزی را احیا نمی‌کنید و حیوانات گذشته را باز نمی‌گردانید.»
اما وینسنت لینچ، زیست شناس دانشگاه بوفالو که در این تحقیق شرکت نداشت، کار آنها را «شاهکاری از نظر فناوری» می‌داند.
به گفته لینچ، دانشمندان از دهه 1970 میلادی بطور ژنتیکی موش‌ها را مهندسی کرده‌اند، اما فن‌آوری‌های جدید مانند CRISPR این کار را بسیار کارآمدتر و آسان‌تر می‌کند.
دانشمندان Colossal برای این کار، پایگاه داده‌های دی‌ان‌ای ژن‌های موش را برای شناسایی ژن‌های مرتبط با بافت مو و متابولیسم چربی بررسی کردند.
بث شاپیرو، دانشمند ارشد این شرکت به آسوشیتدپرس می‌گوید: «اگرچه این تغییرات ژنتیکی، در برخی از موش‌های زنده وجود دارد، اما ما همه آنها را در یک موش قرار دادیم.»
بانو تلوگو، که در دانشگاه میسوری در زمینه بیوتکنولوژی حیوانی مطالعه می‌کند و در این تحقیق دخالتی ندارد نیز می‌گوید: «اصلاح ویرایش دقیق ژن در حیوانات می‌تواند کاربردهای دیگری مثلا برای دامپروری داشته باشد.»
همچنین این امیدواری وجود دارد که همین رویکرد، روزی به مبارزه با بیماری‌ها در انسان کمک کند.
